Hoofdstuk 2

Op dat moment kwam Kamijo weer binnen. 'Hé Hizaki, kom je die jurk ophalen die Jasmin voor je heeft gemaakt?' Vroeg Kamijo. Ik dacht na. Jasmin? Was dat een man of een vrouw? Hizaki knikte. Kamijo wees naar boven en Hizaki draaide zich meteen om en liep weg.

Na een tijdje hier te zijn gebleven en de gesprekken te hebben aangehoord, we uiteindelijk hadden gegeten, sta ik af te ruimen.Ik draai de kraan open en doe het sop erin. 'U kunt beter gaan liggen, uitrusten is beter nu.' Hoor ik Kamijo achter mij zeggen.

Ik draai me om. Ik kijk in zijn ogen, zie hem me boos aankijken. Hij komt op me afgerend en begint me te slaan. Ik begin te gillen en te krijsen en zie overal bloed. Dan houd hij op.

Even blijf ik liggen om bij te komen. Dan probeer ik langzaam op te staan. Ik pak me vast aan de keukentafel en laat me op een stoel vallen. Een pijnscheut gaat door me heen als ik goed ga zitten. Benauwd kijk ik rond.

Teru komt binnen en ziet me zitten. Hij loopt op me af. Kijkt me even emotieloos aan en haalt uit met zijn hand. Hij pakt ruw mijn haar en trekt me van mijn stoel af. 'Durf dat ooit nog eens te doen bij Alexander en het gaat je bezuren!' Schreeuwd hij dan kwaad.

Gillend en jankend van de pijn blijf ik weer achter. Daar lag ik dan op de grond, onder de blauwe plekken en schrammen. Hevige bloedstroming uit mijn lichaam.

Weer komt Kamijo binnen en weer kijk ik in zijn ogen. Deze keer stonden ze lief en verzorgend, maar als angst van wat hij me net heeft aangedaan kruip ik zo snel ik kan in een hoekje. 'Miyuki.. Kom, ik doe niks.' Ik keek deze keer goed in zijn ogen en zag dat hij het meende. Ik voelde aan mijn lichaam en alle pijn en schrammen, alle blauwe plekken en de angst verdwenen.



Het was maar een flashback.. Maar, waarvan?