I have Cancer so what? [JB] -17-

Can is stay or not?
Naomi POV.
De directeur deed mijn kluisje open, ik wou niet kijken en keek de andere kant op. "Wat valt hier te zien?" vroeg de directeur. "Wat! Het licht er niet meer" riep Sarah. "Hah je bent erbij" zei ik, toen ik me omdraaide. "Wat is er niet meer?" vroeg de directeur. "Haar drugs" zei Maria die naar ons kwam lopen. "Wat? Hoe? Wanneer?" vroeg Sarah verbijsterd. "Ik zag je naar het kluisje van Naomi lopen, en ik wist al direct dat Naomi en Sandra niet naar de wc gingen, ik zag dat de conciërge Naomi's kluisje opendeed, toen hij weggliep deed je iets in haar kluisje, maar jammer genoeg had je het kluisje niet goed dicht gedaan en haalde ik het zakje met drugs eruit, ik zag dat de directeur aan kwam lopen en verstopte me, toen kwam Sarah en zat van alles uit haar nek te kletsen en daarna gingen jullie naar hier" zei Maria. "En toen was je erbij" zeiden ik en Sandra tegelijk en we gaven elkaar een high 5. "loop jij maar even met mij mee en gaan jullie weer naar de les?" zei de directeur vlak nadat de bel is gegaan. We pakten onze boeken uit de kluisjes en we liepen naar onze volgende les. De dag ging verder langzaam voorbij. We zijn al bijna thuis en Sandra is daarnet afgeslagen. "Ik hoop dat de directeur mam en pap al heeft gebeld" zei Maria. "Ik hoop het ook, anders zeggen we dat ze de directeur moeten bellen" zei ik. "Ja" zei Maria,we waren na 10 minuten thuis aangekomen. "We hebben je koffers al klaargemaakt" zei Jane toen we binnen kwamen. "Wacht bel eerst de directeur wat er vandaag op school is gebeurd" zei ik. "Waarom?" vroeg Jane. "Daarom" zei ik. "Eerst gaan we Maria weg brnegen" zei Jane. Ik liep naar de telefoon, ik drukte het nr. van school in, die is namenlijk heel makkelijk ik kreeg de directeur aan de lijn. "Hallo met Naomi, kun je de moeder van Maria uitleggen wat er vandaag is gebeurd?" vroeg ik. "Ja als je haar aan de telefoon kan geven" zei de directeur. Ik liep door naar de keuken, ik drukte de telefoon in Jane's handen en ze keek me raar aan. "De directeur" zei ik. Ze stond op en liep naar de gang en begon te praten. "Ik hoop dat ik mag blijven" zei Maria. "Je mag blijven" zei Ryan die de kamer in kwam lopen. "Hoe weet je dat?" vroeg ik. "Gewoon een gokje" zei Ryan. Nu kwam mijn moeder binnen, daar komt het, de echte waarheid.

IK ga mischien straks nog verder.