I Have Cancer So What? [JB] -11-

Doorgaan?

Jaa
Nee

I Don't want to go away!
Naomi POV.
Ik werd weer voor de 2de keer vandaag wakker, ik hoorde alweer geschreeuw, ik liep naar beneden en nu was het met de vader van Maria hij heet Peter en met Maria zelf. "Hoe kun je dat gebruiken!" riep Peter. "Ik gebruik het niet geloof me nou!" riep Maria. "Gaat het weer over drugs?" vroeg ik terwijl ik in mijn ogen wreef. "Ja" zei Peter op een boze toon. "Kom op het is uw eigen dochter en u begrijpt dat ze geen drugs gebruikt" zei ik. "Daar gaan we wel voor zorgen want ze gaat naar een internaat" zei Peter. "Wat!" riepen Maria en ik regelijk. "Je hebt me wel gehoord je moeder en ik hebben het vanochtend besproken en morgen ochtend ga je weg" zei Peter. "Hoe kun je!" riep Maria, ze rende langs me weer naar boven. Ik keek nog even naar Peter en daarna rende ik ook naar boven, daar kwam ik Ryan tegen. "Wat is er met Maria?" vroeg Ryan vreselijk slaperig. "Vertel ik je nog wel en anders vraag je het maar aan Peter die weet alles wel" zei ik een beetje boos. "Wow sissie rustig maar" zei Ryan. Ik keek even kwaad naar hem en liep daarna direct door naar boven, ik stond nu voor de deur van Maria, ik klopte op de deur, geen geluid, ik klopte nog een keer. "Laat me met rust!" riep Maria. "Ik ben het Naomi" riep ik. "Nou en ik wil even met niemand spreken" riep Maria terug. Ik gaf het maar op en liep naar mijn kamer, ik zette mijn pc aan en ging op msn. Ik zou vandaag de msn van Jesse McCartney krijgen dus daar wacht ik nu op.

MORGEN VERDER SORRY DAT DEZE KORTER EN SAAIER IS ALS EERST HEB GEEN INSPI VOOR ALLEBEI MIJN SERIE'S.

Nee nee en nog eens nee
WHy not?