I Have Cancer So What? [JB] -2-

Doorgaan?

Jaa
Nee

She is coming
^^ FOTO PAST BIJ HET VERHAAL MET DE MENSEN ^^

Sandra POV.
Ik kreeg een sms-je van Maria of ik ook naar het ziekenhuis wou komen en ik had natuurlijk ja gezecht omdat ik me vreselijk verveelde. Ik ben nu voor het ziekenhuis, ik laat een diepe zucht uit mijn mond ontsnappen omdat ik niet van ziekenhuizen houd. Ik loop naar binnen, ik ben pas binnen en Maria rent op me af, ze geeft me een knuffel. “Wow jij bent blij me te zien” zei ik lachend. “Ja hé” zei Maria lachend. “kom dan gaan we bij mijn ouders en Ryan zitten” zei Maria. “Oke” zei ik. We lopen naar de wachtkamer. “Hallo Sandra” zei Jane en ze stond op, ze gaf me een knuffel en ik knuffelde haar terug. “Hee Sandra” zei Ryan. “Hej Ryan” zei ik en ik gaf hem een high 5. Ik ging naast Ryan en Maria zitten. “Ik heb nieuwe liedjes van Jonas Brothers om mijn I-Pod” zei Maria. “Laat horen” zei ik. “Ze pakte haar I-Pod en ze liet de liedjes horen. “Ik vind ze echt goed”zei ik. “Ja ik ook” zei Maria. “Wanneer komen ze eigenlijk naar Nederland?” Vroeg ik. “Geen idee” zei Maria. Er kwam een dokter aangelopen. “U kunt naar Naomi toe gaan alles is goed gegaan” zei de dokter. “Dat is mooi om te horen” zei Jane. We liepen naar haar kamer en ze lag daar in bed, ze ziet er moet uit. “Hee Sandra” zei Naomi. “Hee Naomi” zei ik en ik liep naar haar toe en af haar een knuffel. “Heej zussie” zei Ryan. “Hee grote broer” zei Naomi. We zitten hier nu een uur, ik keek op mijn mobiel. “Shit het is al half 7 ik moet naar huis” zei ik. “Oke doei” zei iedereen. “Doei en veel beterschap hé Naomi” zei ik. “Dankje” zei Naomi en ik liep de deur uit, ik pakte mijn fiets en ging weer op weg naar huis.

Maria POV.
Er kwam een dokter binne. “Kunnen jullie gaan? Naomi heeft rust nodig u kunt haar morgen om 9 uur half 10 weer ophalen” zei de dokter. “Oke dan zie ik u morgen”zei Jane. We zeiden nog gedag tegen Naomi en we gingen nu in de auto op weg naar huis. “Ik vind het elke keer zielig om haar achter te laten” zei ik. “Ja ik ook maar het moet” zei Ryan. “Sinds wanneer heb jij gevoel?” zei ik lachend. “Heb ik altijd al gehad” zei Ryan geiriteerd. “Rustig maar het is maar een grapje” zei ik lachend. “Wist ik wel” zei Ryan. We waren na een half uur weer thuis, ik liep direct door naar boven en ging naar mijn kamer, ik ging aan mijn bureau zitten en zette mijn laptop aan. Er was bijna niemand online dus ik zette de laptop weer uit. “Eten!” riep mijn moeder van beneden. ‘Nu al?’dacht ik. Ik liep naar beneden en ging aan tafel zitten, ze had gewoon soep gemaakt uit blik met wat brood. Ik at mijn eten op en daarna ging ik weer naar boven. Ik ging nog even weer achter de laptop en ging voor de lol een prijsvraag invullen waar je kans maakt op 3 kaartje voor het concert van JB. Ik had hem ingestuurd en ik ging slapen.

IK WOU VAN DEZE SERIE NOG 1 MAKEN DUS HIER IS DIE MORGEN WEER VERDER! IS DEZE SERIE WEL GOED?

Nee nee en nog eens nee
Why not?