It's all a Lie. Proloog

Meet Winter

Ik ben Winter. Nee, niet dé winter, het seizoen. Gewoon, Winter. Hoe mijn ouders op die naam kwamen weet ik niet. Ik ben er in elk geval blij mee. ik vind hem mooi.

Ik speel gitaar en ik ben gefascineerd door de zee. Ik kan uren staren naar de golven die op en af komen, de mensen die voorbij wandelen, de spelende kinderen... En er is een ding dat ik het beste kan van iedereen.
Liegen.
Bewust of onbewust, ik lieg. Je zou het kunnen zien als en soort van gave. De ene kan goed voetballen, de ander kan goed tekenen en ik, ik kan goed liegen. Men zegt dat de waarheid kwetst...Maar liegen kan veel harder kwetsen.

Nu ik dit hiet vertel, moet ik aan Alex denken. Ik heb een keer tegen hem gelogen. Sinds die dag heeft hij geen woord meer met mij gewisseld.

Rose is sinds de dag dat haar vriendje het uitmaakte een grote brok elende. Ze doet niks meer , ze komt niet meer buiten. Ze lijkt er niks om te geven, maar ik weet beter. Ze is er kapot van. Rose is geweldig, als ze niet zo in de put zit dan. Ze zegt da ze het nooit te boven zal komen, hij was alles voor haar. Maar ooit, dat weet ik zeker, zal ze toch onder ogen moeten komen dat hij niet de ware was voor haar, want ik wil mijn Rose terug !

Dan is er nog Daphne. Daphne verslijt het ene vriendje acht het andere. Alex was een van hen. Daphne is ook een van mijn beste vriendinnen. Ze is gek, zorgeloos maar een ware vriendin.