35-in-the-lake

Ik zwom rustig naar boven opeens voel ik iets aan mijn benen door de bubbelbolbezwering heen ik kijk omlaag en zie een groep wierlingen op mij afzwemmen en ik zoek snel naar mijn toverstok "paralitis"schreeuw ik en ze verdwijnen allemaal. Ik zwem zo snel als ik kan omhoog en als ik het oppervlak zie zwem ik alleen nog maar sneller en kom met een enorme vaart uit het water en verander snel in een valk. Ik vlieg naar de toren van Griffoendor en zoek naar het raam van Fred en George. Ik zie eerst de kamer van Harry en Ron ze zijn zich aan het omkleden en ik moet zachtjes giechelen wat er waarschijnlijk uit komt als getjielp ofzo en ze kijken beide naar het raam en ik vlieg snel verder. Ik had eindelijk het raam van Fred en George gevonden zij waren beide ook nog aan het omkleden ze waren best gespierd. Ik tikte op het raam en ze keken beide om. Fred liep uiteindelijk naar het raam en deed hem open ik vloog naar binnen en ging op bed zitten en veranderde terug. Ze keken me met grote ogen aan ik legde ze uit hoe het kwam enzo en dat ik mijn opdracht volbracht had en ik vroeg ze ook of ze het niet door wilde vertellen wat ik was ik wist het zelf amper hmmm dat moest ik toch eens op haan zoeken ik wist dat Proffesor Anderling ook kon veranderen in een dier ik zou het even aan haar gaan vragen na de les. Ik was met Fred en George aan het praten toen er op de deur geklopt werd ik veranderde snel en vloog onder het bed van Fred. Toen kwam mevrouw Anderling binnen. "hallo proffesor wat doet u hier?"vroeg Fred "er kwamen een aantal leerlingen naar mij toe ze zagen een valk hier naar binnen vliegen"zei profesor Anderling "o dat nou een kennis van ons houd niet van uilen en stuurt daarom een valk met de post"verzon George snel "en waar is de valk nu dan en wat zat er bij de post?" vroeg ze nieuwschierig "hij is al weer weg met antwoord en op de brief stond of wij de volgende keer als we naar zweinsveld gingen even wat wouden drinken"zei Fred snel "okey nou ga maar snel slapen dan"zei ze en verdween "Pfiew"zeiden Fred en George tegelijk en ik kwam onder het bed uitgevlogen en veranderde snel terug "tnx maar ik denk dat ik nu echt moet gaan"zei ik ik gaf ze beide een kusje op hun wang en veranderde snel terug en vloog het raam uit opweg naar het water. Net boven het water veranderde ik terug en sprak snel de spreuk uit voor ik in het water kwam ik zwom weer terug naar mijn raam maar toen ik net naar binnen wou zwemmen trok iets mij naar achter "laat me los"schreeuwde ik "jij hoort hier niet"zei een vreemde stem "dat klopt ik wil ook graag weer terug naar waar ik wel hoor"zei ik tegen die gene ik zag dat het een van de meermensen was ik had er wel eens over gehoord. "jij mag hier neit komen"zei ze weer "dat kan toch kom ik er"zei ik geirrriteerd "wat doe je hier"vroeg ze nu "zwemmen naar het oppervlak"zei ik "jaaa zo dom ben ik ook weer niet maar waarom"vroeg ze "omdat we niet meer door de school mogen en ik moest iets tegen iemand zeggen en je zult me mischien nog wel vaker zien"zei ik geirriteerd en wrong me los en zwom verder maar ik werd terug getrokken "dus je bent van plan vaker te komen?"vroeg ze "ja eigelijk wel"zei ik "dan geef ik je dit kettingkje het zal je beschermen onder water laat het zien en niemand doet je wat maar let op het is niet zomaar een ketting het geeft ook aan hoe je jezelf voelt en veranderd van kleur"zei ze misterieus en zwom weg ik zwom snel naar binnen en ging slapen.
Reageer (1)
Leuk kettinkje
1 decennium geleden