Hoofdstuk 14

ik werd wakker door wat gegiechel en geschreeuw van buiten, ik sloeg mijn kussen op mijn hoofd, om het lawaai te laten dempen, maar het lukte niet echt.
“Goedemorgen slaapkop” hoorde ik een bekende stem zeggen, en het drong tot me door dat het de stem van Percy was. Ik stond meteen op en keek hem aan, en alles drong tot me door van wat er vannacht is gebeurd. “Hoe gaat het met Helena” zei ik zenuwachtig. “Gaat alles wel goed met haar” hij keek me aan en glimlachte, “alles gaat goed met haar Stormy, ze kan niet echt gedood worden, ze is onsterfelijk ze is een god” zei hij en keek me aan. “Ho wacht even bedoel je dat Helena een god is?” zei ik. “Nou nee, eigenlijk een godin” zei hij en lachte. “Waar ben ik Percy” zei ik en keek hem met een serieuze blik aan. “Je bent op kampHalfBloed Storm” was zijn antwoord en keek me blozend aan. “Ik ben blij dat je er bent Percy” zei ik en voelde me blozen. Hij glimlachte en zei :”Kleed je maar aan, kan ik je hier alles laten zien enz.” ik knikte en hij liep naar buiten. Ik keek naar mijn koffer en kon me niet herinneren dat ik die had meegenomen hier naar toe. Ik pakte een wit jurkje en trok het aan en deed mijn sandelen er onder en liep naar buiten.
“En daar ben ik dan “ zei ik lachend en pakte Percy’s hand vast. Ik zag hem blozen en glimlachte. “Kom op Peurce laat is zien wat hier te doen is” zei ik lachend en huppelde voor hem uit. Als ik toch hier moest blijven, kon ik beter beginnen met lol maken toch? “Kom dan stel ik je voor aan Chiron” zei hij en trok me mee.
Ik keek bewonderend om me heen, toen we een pad op liepen, overal waren bomen en bloemen die er gezond uit zagen, de lucht was erg fris, en dat deed mij ook goed.
“Wat zijn dat Percy?”fluisterde ik en wees naar een groep jongens die van onder wel op een geit leken. “Dat zijn ..” “Aah Percy! En de nieuweling” hoorde ik de zware stem van vannacht horen zeggen en keek achter me en ja hoor daar stond hij.
“Dit is Chiron Stormy” zei Percy, en hij gaf Chiron een hand. Ik voelde me niet op me gemak en kreeg een beetje last van knikkende knieen.
“Dit is Stormy” zei Percy en Chiron stak zijn hand uit, ik keek er een paar tellen naar en schudde zijn hand. “Welkom op KampHalfBloed Stormy” zei hij en keek me aandachtend aan. “Kom maar mee dan laat ik je het kamp zien” zei hij en Percy en ik achtervolgde hem.
We kwamen bij een reeks prachtige huizen. “Van wie zijn die huizen?” vroeg ik en keek er naar. “De eerste huis Stormy is van Zeus” zei hij en keek er gloriënd naar.
En de 2e is van Poseidon, dus van je vriend Percy, hij slaapt daar, en niemand anders. En de 3e huis is van Hades” de andere zijn van de andere goden, zoals dit huis is van Ares, zijn kinderen slapen hier, en waar jij overnacht is het huis van Hermes. En dit huis is van Athene haar kinderen slapen hier” zei hij en keek naar het huis van Athene, er kwam een bruin harig meisje naar buiten en stapte op ons af en gaf Chiron een hand en Percy een knuffel. Ik voelde een steek van jaloezie en keek naar ze. “Dit is Stormy” zei Percy en legde zijn hand op mijn schouder. “Stormy dit is Annabeth” zei hij en keek haar aan. Ze glimlachte, maar haar ogen niet.
Ik besteedde er niet veel aandacht aan en keek Chiron aan. “Hoezo slapen er geen kinderen bij die van Zeus en Hades en wel bij die van Poseidon?” vroeg ik en keek ze aan. “ Eigenlijk Stormy, is Percy de enige die in dat huis verblijft, de 3 machtigste goden mochten geen kinderen meer maken omdat ze te machtig werden” zei hij en keek me aan. “Maar Poseidon hoort er toch ook bij? En Percy is toch een zoon van hem zegt u/?” zei ik. “Ja, dat is waar, Poseidon heeft de wet overtreden, en daarom heeft Percy vorig jaar veel problemen gehad” zei hij en keek Percy aan en glimlachte.
“Oke” zei ik, Volgens mij heeft er nog een god zijn wet overtreden dacht ik.
En keek naar het huis van Zeus, oh pap wat je ook allemaal doet” dacht ik.
“Wow” zei Percy en keek me aan. “Watser?” zei ik. “Je ogen, ze veranderen met de lucht, net was het een donkerblauw lucht, had jij donkerblauwe ogen, maar nu is het een helder blauw lucht en heb jij ook helder blauwe ogen” zei hij.
“Ja, mijn ogen zijn raar” zei ik en keek naar de lucht.
“Hoe kan dat Chiron?” vroeg Annabeth en bekeek me, ik keek niet naar haar maar staarde nog steeds naar de lucht. “Dat kan Annabeth “ zei Chiron en bekeek me.

Chiron POV
Gekleurde ogen net als de lucht? Dacht ik, zo het dan toch?