Hoofdstuk 12

“Hee, gaat alles goed?” vroeg Lotte en keek me aan.
“Ja” zei ik en pakte mijn spullen, zometeen moesten we onze dingen voordragen over de Griekse goden.
“Jay, was kapot toen je het zo maar uit maakte” zei Lotte. Ik keek haar aan en zei :” Het maakt me niet eens uit of die van plan was van een brug te springen Lot” zei ik en zocht mijn etui.
“Maakte je het uit voor Percy Stormy?” fluisterde Lotte en keek me met haar grote fel groene ogen aan.
“Ik, ik weet het niet meer Lotte, sinds hij in de klas is gekomen, voel ik me zo, anders, niet op mijn plek, alsof hij de gene is die wel weet waar ik hoor, alsof hij meer over mij weet dan ik zelf, maar dat kan toch niet? Ik ken hem net een week ofso, maar zo lijkt het niet, alsof hij mijn hele geschiedenis kent, terwijl ik dat hem nooit heb verteld Lotte, ik voel me zo raar, alsof zijn komst, ,mijn leven op de kop heeft gezet” zei ik en keek doelloos voor me uit. “Ach meid” zei ze en knuffelde me. “Wat er ook gebeurt, je blijft altijd de Stormy die ik ken, en waarvan ik altijd zou houden” zei ze en keek me aan.
“Je bent veelste goed voor me Lotte” zei ik. “Nee, zo moet je niet denken” zei ze.
“Okee dames en heren! Zijn jullie zo ver?” zei mijn geschiedenis leraren en keek ons vragend aan, niemand gaf natuurlijk antwoord en hij ging gewoon verder met zijn verhaal.
“Jenny begin jij als eerste?” zei hij en wees naar mijn kleine klasgenootje. “ Mijn favoriete god is Athena omdat…” en zo ging het nog wel met 5 andere mensen.
En daarna was ik aan de beurt. “Uhm, ik heb gekozen voor Zeus omdat, hij mij het meeste aan staat, hij is de god van de hemel, bliksemschichten enz. en ik vind de lucht het mooiste wat er is. “ zei ik en keek de klas in, okee niemand die me uitlacht dacht ik en ging verder” ik vertelde het stukje wat ik gevonden had over Zeus en eindigde mijn verhaal.
“Stormy, als ik het goed begrijp bem jij toch half Grieks?” zei mijn leraar en keek me aan. “Ja, maar mijn vader was een Griek, ik kan geen Grieks ofso, hij heeft me het nooit geleerd, hij ging te vroeg dood” zei ik kill en wou terug lopen naar mijn plaats, maar de leraar hield me tegen” Je hebt toch ook Griekse namen?” zei hij en keek me vragend aan, niet alleen hij maar de hele klas. “Ja, dus?” zei ik licht geiriteerd en keek hem arogant aan. “ Je kan er een punt erbij krijgen “ zei hij en keek me glimlachend aan.
“Chantage” zei ik en keek hem aan. “Hoezo? Vind je je namen lelijk?” Nee” maar het zijn van die aparte griekse namen en als jullie die betekenis weten gaan jullie denken dat mijn vader geabsorbeerd is door Zeus” zei ik. “Maakt niet uit, Zeus was een machtig man, dus je vader ook wel dan” zei hij en keek me aan.
“Oke oke” zei ik en pakte mijn blad weer.
Mijn eerste naam is Asteriadat betekent Ster. Mijn 2e naam is Cleopatra dat betekent Roem van haar vader 3e is Olympia en dat is gewoon van Olympus en als laatste is het Zenovia en dat betekent geschenk van Zeus.” En eindigde mijn verhaal en ging meteen zitten. De laatste naam ging ik ze niet vertellen, waarom zou ik dacht ik en keek doelloos voor me uit. Het werd helemaal stil en iedereen keek me aan, “ Als jullie willen lachen okee, maar weet dan wel dat ik jullie na schooltijd pak” zei ik arogant en keek ze aan.
“Waarom zouden we lachen “zei Anna en keek me aan, “Ja waarom zouden we dat doen “ zei iedereen opeens. “Het zijn prachtige namen Stormy” zei mijn leraar en keek me aan.
“Uh. Okee” zei ik, ik was helemaal van mijn stuk gebracht. De dag verliep rustig, behalve die zielige blikken van Jay die hij me gaf, dacht hij nou echt dat ik hem terug ging nemen, als die dat echt dacht mocht hij wel even een retourtje bij de dokter maken.
“Mam, ik ben thuis” zei ik en kwam moe aan bij de woonkamer. “He, kijk eens wie hier is!” zei mijn moeder en keek me blij aan. Ik zag een prachtig blond harige vrouw naast me moeder zitten en keek haar van top tot teen aan, ik werd jaloers op haar gezicht, het zag er zo strak en glas uit. “Uh, Hoi” zei ik en keek mijn moeder vragend aan.
“Dit is Helena” zei mijn moeder, ze was een goede vriendin van je vader” zei mijn moeder en keek me aan. “Hoezo goede? Heeft Marshall ruzie met haar dan?” zei ik en keek haar aan. “Nee, niet Marshall Stormy, ik bedoel je vader je echte vader” zei ze en keek me glimlachend aan, haar mond mocht wel lachen, maar dat deden haar ogen niet, die keken triest. Ik voelde me een beetje kwaad worden, wat dacht ze wel niet! Ik ken haar niet! En toen me vader dood ging is ze geen 1 keer langs geweest, en dan uitgerekend vandaag komt ze pas langs! Na verdomme wel 16 jaar! Dacht ik. “Hoezo bent u nooit eerder langs gekomen? Was het zo moeilijk om ons huis te vinden? Denk het niet he, want mijn vader woonde ook gewoon in dit huis, en wat denkt u wel niet, om pas na 16 jaar bij mijn moeder langs te komen, kon u niet eerder komen, want weet u ze had haar verdriet nou pas kunnen verwerken maar nee hoor u moest weer eens komen! Ik ken u niet eens, dus wat wilt u? een gesprek met me maken over mijn vader! Weetje wat ! ik wil dat niet eens! Ik wil hem niet kennen die eikel moest perse dood gaan! Dan kan hij zijn herineringen en vrienden ook wel bij zich houden! “ schreeuwde ik, ik weet niet wat er met me gebeurde maar dit zoiets.. had ik nog nooit gedaan, ik ben gewoon in het wilde weg aan het schelden tegen een vrouw die mij niets heeft aangedaan. Maar waarom moet ze dan vandaag komen, eerst Percy nu zij, ze brengen me allemaal in de war. “Stormy!” zei mijn moeder en keek me geschrokken aan. “Precies net zo als haar, vader net zo koppig en eigenwijs” zei Helena en keek me nog steeds glimlachend aan. “Laat me met rust” zei ik en wou weglopen, maar ik kreeg steeds meer zwarte vlekken voor mijn ogen en ik zakte door mijn benen en viel flauw.