's Maandags word ik op gehaald in de avond en ben blij dat ik weer thuis ben.Helaas kon ik niet veel doen.Ik was erg snel moe, had pijn en moeite met de plas op te houden.Het litteken wat ze blijkbaar de 'bikinisnede' noemen was ongevoelig, ik voelde er niks van.School, daar bleef ik nog van weg.

Nu alweer zes weken verder is alles weer prima.Ik kan bijna alles weer en ga binnen kort het examen doen.Hoe dat mogelijk is?Ik heb thuis veel bij gehouden, maar stopte als ik het niet meer kon.Maar zodra ik genoeg energie had studeerde ik voor het dubbele.Dan sliep ik ook zo weer een dag door ha-ha.Het examen was allang geweest, het was een week nadat ik was geopereerd en ik moest het nu nog maken.Nou ja, alles beter dan nog een jaar.Ondertussen weten de andere mannen dus ook dat Pein en ik wat hebben en flipte, soort van, toen we ze vertelden dat het al twee jaar zo is.

Blij loop ik naar huis met een goed gevoel over het examen.'Weekend, eindelijk.Nog beter, Zomervakantie!Lekker naar het strand'. Murmel ik tegen mezelf en haal mijn pakje sigaretten uit mijn jasje.Met lange twijfel kijk ik erna, maar kan het niet.Ik steek de sigaret aan en neem een haal.Het was lang geleden dat ik had gerookt, en weet je wat?Ik vind het helemaal niet meer lekker.Rustig loop ik naar het park, naar de prullenbak en gooi het pakje, de sigaret en de aansteker erin.Glimlachend kijk ik op naar de zon en besluit Nagato en Konan op te gaan zoeken.Gelukkig had ik genoeg geld voor de bus en vertrek.

Bij het huis bel ik aan en groet Konan als ze opendoet.Glimlachend loop ik naar binnen en zie dat er veel is veranderd.'Junya?!' Hoor ik Nagato's verbaasde stem en groet hem.
Er word veel bijgepraat en gelachen.
Tegen het einde van de middag besluit ik weer te gaan en Nagato oppert dat hij me wel afzet.Ik bedank hem, zeg gedag tegen Konan en vertrek.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen