Ninja Academie 78

Ik draai me om en zie Hidan in de deuropening van zijn badkamer staan.'Ja hoor'. Zeg ik nonchalant en kijk nog even snel in de spiegel hoe alles zit.'Hoezo?Je bent toch niet jaloers he?Daarbij, we hebben niks en je vindt me toch niet leuk'. Zeg ik een beetje bot terwijl ik me omdraai.Hidan strijkt zijn haar naar achteren, 'hmt' en loopt terug de badkamer in.Ik zucht en laat me neer vallen op zijn bed.En dan nog, ik mocht zelf weten wat ik deed.En ik zou toch niks met Pein beginnen want hij was 'te oud' om met mij wat te beginnen.Hij was 25 en ik ben 15, bijna 16.In Januari zal het zover zijn.
Als Hidan na tien minuten nog niet de badkamer uitkomt sta ik op en loop de kamer uit naar onder toe.Als ik halverwege de trap ben komt Pein de trap op en kijken we elkaar aan tot we elkaar zijn gepasseerd.Op de laatste tree draai ik me om en zie dat hij hetzelfde doet.
Wat was er met me aan de hand?Vond ik hem toch leuk?Hij was tien jaar ouder dan mij!Maar wel zeer, zeer knap.Ik betrap mezelf erop dat ik bloos en schrik lichtjes als Pein ineens voor me staat.Zijn ogen staan leeg, maar krijgen een speelse tinteling erin wanneer hij grijnst.
'W-wat?' Zeg ik zacht en hoop zo dat niemand ons zo ziet.'Je bent schattig als je diep in je gedachten zit'. Ik bloos en kijk weg.Pein's hand duwt zacht tegen mijn kaak aan en kijk hem terug aan.Kort zoent hij me, misschien nog geen seconde, maar toch zo teder.Het veranderde mijn gedachte over hem.Ik knipper een paar keer en zie dat hij alweer boven is, op de gang.Even wil ik hem achterna gaan maar loop dan snel door naar de woonkamer wanneer de tussendoor naar de gang opengaat.Ik groet Deidara en zoek in de keuken naar iets dat ik wil eten.

Zuchtend duw ik me omhoog en probeer om mijn knieën op het aanrecht te krijgen.'Stomme suiker en koffiepads!' Vloek ik als ik alsnog niet bij de waren kom.'Awh, lukt het niet?' Ik kijk om en zie Kakuzu staan met een Kop koffie.Niet normaal meer hoe groot.Ik schud mijn hoofd en trek een pruil.'Waarom is jullie plafond zo abnormaal hoog en waarom moet alles zo hoog staan als ik het nodig heb?' Grom ik en zie Sasori knikken.'Je bent niet de enige'. Ik lach zachtjes.
Kakuzu pakt voor mij de spullen die ik nodig heb, bedank hem en begin eindelijk mijn eten te maken.