Part thirtyeight - i've got tricks too

Ik sloot mijn ogen en deed alsof dit allemaal een nare droom was. Plots voelde ik grond onder me. Dixon had me neergezet. We waren diep in het bos. Waarschijnlijk zou niemand me hier ooit kunnen vinden. Dixon keek me spottend grijnzend aan. 'Wat, geen vragen, schatje?' Hij stak zijn handen op. 'Geen verwijten, geen geschreeuw?' Dixon kwam steeds dichterbij. 'Geen gegil van pijn?' In een flits draaide hij mijn arm op mijn rug. 'Auw, klootzak! Blijf met je poten van me af, goddomme!' Dixon lachte gemeen. 'Nee, schatje. Ik heb een belofte waar te maken.' Oké, nu maakte hij me echt boos. Een vlammende woede laaide in me op en ik concentreerde me uit alle macht op Dixon. Ik wilde hem zeer doen, hem pijn laten voelen. Ik sloot mijn ogen en zag zijn van pijn vertrokken gezicht in gedachten voor me. Toen sperde ik ze open en zag hem tegen een boom aanvliegen. 'Ik zei: blijf van me af.' gromde ik naar hem. Hij moest zich even herstellen, maar stond al snel weer op. Dat stond me helemaal niet aan. 'Nieuw trucje?' Dixon grinnikte. 'Ik heb ook trucjes.' Hij keek me diep in de ogen, en ik voelde me plots slap. Ik kon niets meer tegen hem doen. Ik kon hem alleen maar gehoorzamen. 'Je bent van mij, Lily. Ik heb je gemist.' Hij lachte gemeen. Toen greep hij me vast en kuste me ruw op mijn mond. Wat kon ik doen? Ik kon hem alleen maar terugkussen, zoals hij me in stilte beveelde. Ik was machteloos. Dixon greep me bij mijn haar en trok mijn hoofd naar achter, zodat hij beter bij mijn nek kon. Langzaam gleden zijn lippen van mijn mond naar mijn hals.. Toen opende zijn mond zich en voelde ik zijn scherpe tanden tegen mijn huid prikken.


Opposites Attract Read please?