21. boys can’t be picture perfect?

Als we omgekleed de tent uit komen zijn we helemaal klaar om te gaan joggen in het park. We zien er allebei heel sportief uit maar meestal is voor ons joggen gewoon lopen. Op ons zachts en dan heeft dat sportief eruit zien erg weinig zin. Maar toch beginnen we te rennen. Het is een heerlijke dag niet te warm en niet te koud precies zoals het weer altijd moest zijn. je word gewoon bruin van dit weer dus perfect. Als we in het park aankomen zien we Robert en Taylor met drankjes op een bankje zitten. Op dat moment begint Tessa iets harder te rennen en ik ren maar met haar mee. We zien ze al lachen als we dichterbij komen.
‘zo zo, hardlopen hé? Goed plan met dit mooie weer is er niets beters dacht ik zo,’ lacht Taylor. Ik ga naast hem zitten. En geef hem een kus. Tessa en Robert maken er meteen wat meer werk van die begonnen meteen te zoenen.
‘volgens mij hebben die elkaar gemist.’
‘ja volgens Tessa wel zei ze gisteren dus dat weet ik wel zeker.’
‘vermaak je, je een beetje zonder mij of ga je dood op van verveling.’
‘dood van verveling? Ik zal je mijn levens verhaal eens vertellen wat er allemaal is gebeurt.’ Ik vertel het hele verhaal over van toen ik thuis kwam en dat ik meteen te horen kreeg dat mijn moeder een nieuwe vriend had. En zich daar perfect mee wist te vermaken. En dat ik kwaad was geweest.
‘en dus nu kampeer ik bij Tessa voor een weekje. In een tent super gezellig dus.’
‘sodeju leuk dat je moeder je zulke dingen verteld ook al ben je ergens anders.’
‘ja precies. En waar ze hem heeft gevonden.. op een datings site. En ze zei altijd tegen mij dat, dat echt iets was voor kansloze vrijgezellen boven de 40. Zo typisch maar goed.
‘ach, laat je moeder maar gelukkig zijn. zie het zo als zij gelukkig is ben ik ook gelukkig.’
‘maar je weet gewoon niet dat het raar is dat je zo ineens een vader figuur in je huis hebt rondlopen.’
‘ik weet het niet maar ik weet wel dat ik dat ook super ongemakkelijk zou vinden.’
‘precies.’
‘maar je weet ook dat je heus niet de enige bent hier op de wereld die dat meemaakt. En je weet maar nooit misschien is die wel heel aardig. En wil die het beste met je voor hebben?’
Ik blijf stil want ik weet dat Taylor negenennegentig porcent gelijk heeft. En ik kan er absoluut niet tegen als iemand gelijk heeft. Hij geeft me een kus op mijn slaap.
‘lieverd maak je maar gewoon niet zo druk. Alles komt goed geloof me, straks word je hier nog gestrest van en laat me eerlijk tegen je zijn. daar heb ik echt geen zin in.’ Ik lag en leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij geeft om me dat laat hij wel blijken. En hij is lief jongens zijn toch nooit perfect of toch wel?