1. It's sunny men.

Lauryn pov.

ENGELAND - Eindelijk was het weer eens zonnig. De gouden zon stond hoog aan de hemel en leek net niet een grote smile te hebben. Zijn of haar warme stralen warmden duizenden mensenhuiden op in plaats van de dretsende druppels regen. Iedereen zat buiten in de badende zonnenzee behalve ik weer. Alhoewel mensen me wilden overhalen om mee op stap te gaan, protesteerde ik. En hier was ik dan, in de danszaal. De vloer was glad wanneer ik er op mijn tippen opstond. Ik moest oefenen, scheelde me niet wanneer. Dansen was mijn leven, mijn ding. En mijn mam was ermee eens, want zij deed dit ook geweldig graag. Al snel schalde de muziek van Queen door de hele zaal. 'Snake, plié.' mompelde ik met nog wat meer woordjes en danste. Zo ging het een tijdje door tot er iemand belde. 'Ja? Met Lauryn.' zei ik zuchtend en zette de gsm aan mijn oor. 'Laur', met Felicia.' zei een vriendelijke stem aan de andere kant. Felicia. Mijn beste vriendin, die ik nooit in de steek zou laten en waarmee ik alle fun beleefde. 'Hoi Fee,'zei ik opgewekt,'Wat is er?' 'Kom je niet mee naar stad met Rose?' vroeg ze en kreeg een hebberig toontje in haar stem. 'O.' ik keek naar de grond en wreef er met de top van mijn voet over. 'Ik moet oefenen.' 'Je kunt toch ook buiten dansen?' 'Meen je dat nou?' 'Tuurlijk, ik verwacht je om twee uur.' en toen beïndigde ze het gesprek. Ik moest lachen. Zo was ze nou eenmaal, Felicia, omdat ze wist dat het anders niet ging lukken. Grijnzend pakte ik mijn spullen in, deed mijn gewone kleren aan en ging naar centrum Londen. Waar Rose en Felicia al waren.