Deel 17

Edward pov ;
Ergens gedumpt door Emmett struin ik rond door het bos.
Mijn hoofd doet pijn van het na denken.
Ik had nooit weg moeten gaan,ik had me moeten laten vermoorden door Paul.
Als Bloom er niet meer is,wat kan ik hier nog doen?
Ik was zó verliefd op haar maar zij uiteindelijk niet op mij.
Ik schop boos een steentje weg.
Ik ga zitten en sla mijn handen voor mijn gezicht.
Ik zou nu zó graag willen huilen.
Maar dat kan natuurlijk niet.
Ik haat dit leven echt.
Ik ben nu niet alleen mijn familie,de liefde van mijn leven kwijt maar ook mezelf.


Brooke pov ;

"Jacob hoe"Probeer ik maar Jacob loopt nors door.
Ik zucht en laat me glijden op de stoel in de kantine.
"Laat hem maar,hij heeft net een dierbaar iemand verloren"sust Alice.
Ik knik.
"Eigelijk moeten haar ouders dit ook weten"Zegt Jasper.
Ik haal mijn schouders op.
"En dan zeggen ; Bloom is vermoord door een vampier"Zegt Rosalie.
Ik geef Rosalie een duw.
"Ja wat?Een beetje logisch na denken he"Zucht Rosalie.
Ik zucht ook.
"Later we met Jacob praten"Steld Emmett voor.
Ik schud mijn hoofd.
"Voor hem zijn we vijanden"zeg ik.
Ik kijk voor me uit en zie Jacob alleen aan het tafeltje zitten waar Bloom ookaltijd zat.

Jacob pov ;

Ik zie dat Brooke steeds naar me gluurt.
Ik zucht en sta dan op.
Ik loop naar hun tafeltje.
"Kom"Zeg ik en maak met mijn hoofd een gebaar naar de gang.
Brooke lijkt te twijfelen.
Ik zucht en ik loop alvasdt naar de gang.
Niet veel later komt Brooke ook.
"Vertel op,wat is er"Zucht ik boos.

Brooke pov;

"Jacob,ik snap dat moeilijk voor je is en daarom lijkt het beter om haar ouders ook op de hoogte te brengen,want Bloom is nu al een paar dagen niet thuis geweest he!"Zeg ik en leg voorzichtig een hand op zijn schouder.
Gek genoeg schud hij hem niet weg.
Dan zie ik een traan langs zijn wang gaan.
Ik druk hem tegen me aan.
Maar dan duwt hij me weg.
Ik pak hem weer vast.
Weer duwt hij me weg,hij lijkt boos.
Maar weer trek ik hem tegen me aan.
Hij laat zijn armen zakken en barst in tranen uit.
Zo heb ik een jongen nooit horen huilen.
Naar een tijdje kijk ik hem in zijn ogen aan.
"Ik ga naar haar ouders toe,en daarna wil ik niks meer met jullie te maken hebben"Mopperd hij.
Hij loopt nors weg.
Ik giegel een beetje.
Hij meent dat niet van dat hij niks met onsd te maken wilt hebben.
Ik schud mijn hoofd en loop dan naar mijn kluisje,de les zou zo wel beginnen.

Jacob pov ;

-Na school-

Ik rijd met een kutgevoel naar het huis van Bloom.
Vast genageld aan de grond druk ik op de bel.
Naar 10 sec. opend de vader van Bloom de deur.
"Hallo,Jacob was het toch?"vraagt de vader en hij geeft me een hand.
"Bloom is er niet"antwoord hij met een glimlach.
"daarom kwam ik dus ook"begin ik.
"Is er wat?"vraagt haar vader en zijn blik veranderd in bezorgt.
"Kan ik binnen komen?"vraag ik met een blosje.
Ik loop naar binnen en neem plaats aan de eettafel.
"wat is er met Bloom?"vraagt hij geschokken.
"Bloom had me verteld over u en uw vrouw's situatie en daarna liep ze weg.
Ashley en ik hebben haar overal gezocht en toen vonden we haar"zeg ik en ik stop.
Tranen stromen over mijn wangen.
"Ze was aangevallen"Stotter ik.
"Door wolven"piep ik dan.
Bij dat zinnetje breekt mijn hart.
Het is natuurlijk hartstikke gelogen maar de waarheid kan ik natuurlijk niet zeggen.
Na een tijd niks gehoord te hebben kijk ik op.
Haar vader ligt in zijn handen te huilen.
Ik sta op en klop op zijn rug.
"Het is beter als je gaat Jacob"zegt hij zonder op te kijken.
Dan hoor ik iets vallen.
Ik draai me geschokken om.
De moeder van Bloom staat huilend in de deuropening.
"Onze 2de dochter,WEG!Ik kan het niet geloven!Ik ben gvd alle 2 mijn dochters kwijt!"Roept ze huilend en rent weg.
"Heeft u nog een dochter?"vraag ik verbaast.
"Ja ze hete Brooke"Snikt haar vader.
"Brooke?"vraag ik verbaast.
Haar vader knikt.
Zouden ze het over de zelfde Brooke hebben als die van ons ofnaja die van hier?
Maar zonder iets te zeggen ren ik het huis uit.
Ik moet het weten

Reacties?

XoxO