WTF! What was your plan? Killing yourself?!
Nicole's pov:
Lachend stapte ik met Anne en Lisa de roltrap op, naar perron 2. Het was leuk nog eens in Nederland te zijn. Ik had mijn Nederlandse vriendinnen toch wel gemist.
'En ik zo van Uhm, nee! en hij schrok zich natuurlijk een ongeluk,'babbelde Lisa.
Anne en ik barstten in lachen uit. Lisa en Stijn waren écht een hilarisch koppel!
'Oh my god!'lachte ik. 'Arme Stijn!'
We barstten alle drie in lachen uit.
Toen zag ik haar. Ze stond op ons perron. Te wachten op de trein. Of zo leek het toch. Maar toen de trein naderde, ging ze té dicht naar het spoor. Voorbij de rode streep. Toen drong tot me door wat ze ging doen. Wat ze wílde doen.
Abrupt stopte ik met lachen en 2 seconden keek ik versteend naar Chloë.
Net toen ze op het punt stond te springen, riep ik heel luid. 'Chloë! Chloë! Don't!'
Ze hoorde me, door al het geluid heen en keek opzij. Zo gaf ze de trein nét genoeg tijd om voorbij te razen. Ik zuchtte opgelucht. Ze had het niet gedaan. Ze leefde nog!
Ik slalomde tussen de verbaasde mensen door, de roltrap af, het perron op, naar Chloë.
'Chloë!'riep ik opgelucht uit. Ze stond nog steeds verbaasd naar de trein te kijken, die nu in de verte verdween.
Ik trok haar weg van het spoor en duwde haar op de bank. Toen lachte ik. Zó opgelucht was ik.
Ik ging naast haar op de bank zitten, en Chloë keek me verbaasd aan. 'Wat... doé jij hier?'
'Dat kan ik beter aan jou vragen!'snauwde ik. Nu de opluchting voorbij was, voelde ik een grote boosheid. 'Wat was jij in godsnaam van plan?!' Ik keek haar verwijtend aan.
Ze zuchtte en sloeg haar ogen neer. 'Was dat niet... duidelijk?'
Ik staarde haar even aan en probeerde te bevatten dat ze écht zelfmoord had willen plegen. 'Je wilde zelfmoord plegen?'
Ze keek nog steeds naar beneden, maar knikte.
Waarom in godsnaam?'snauwde ik.
Ze keek met een ruk op. 'Omdat het niet leuk is je ex waar je nog wat voor voelt elke week overal te zien staan! Omdat het niet leuk is een vader te hebben, die je slaat! Omdat het niet leuk is op je 16e of 17e een kind te hebben, zonder vader!'snauwde ze terug. Ze legde haar hand zacht op haar buik, en ik volgde het gebaar met grote ogen. Dan pas merkte ik de kleine bult op, die ze daar had. Probeerde ze me nu te vertellen dat ze zwanger was? Van... Justin?
Ze knikte zacht, alsof ze mijn gedachten had gehoord. 'Ja, Nicole. Ik ben zwanger van Justin,'snikte ze.
En mensen, ik denk dat ik jullie met dit hoofdstuk blij heb gemaakt. Of dat hoop ik toch.
Want ik was zélf ook superblij toen Nicole me belde en zei dat ze toevallig in Nederland was, op bezoek bij haar moeder!
Nee hoor, het was (dûh!) al van op voorhand geregeld dat Nicole haar ging redden.
En niet Justin, want, die zit in Atlanta. En er zijn geen aardverschuivingen waardoor Atlanta plots naast Nederland komt te liggen, Veerle. Het spijt me.
En die dokter komt ze ook niet toevallig tegen, want die zit in België.
Maar mensen toch, dachten jullie écht dat ik Chloë zelfmoord zou laten plegen?
Chloë is belange nog niet dood. En daar ben ik blij om!
Reageer (3)
Ahhh ....
1 decennium geledenVerder
kmoet bijna huilen!
1 decennium geledendaar ben ik ook blij om ;o
1 decennium geledenmaar ze kon niet dood want dan zou je verhaal al ongeveer afgelopen zijn & dat wil ik niet!
snel verder !
xoxo