004

Marianne was op van de zenuwen. Ze kon niet rustig gaan zitten, het enige was ze deed was onrustig door de loft lopen. Het was nu ongeveer 8 uur 's avonds en ze waren hier ongeveer 2 uur. Marianne was beginnen koken en Noa en Mauranne lagen op hun en bed en smsten met hun vrienden. Aan tafeeeeel! de stem van Marianne galmde door heel het huis. Het was muisstil, het enige wat je hoorde was het kletteren van messen en vorken. En, wat gaan jullie morgen doen vroeg Marianne om de stilte te verbreken. Een zucht werd het antwoord van Noa, maar Mauranne antwoorde dat ze door de stad ging lopen om alles te ontdekken en waarschijnlijk ook wel ging shoppen ook al was er alleen niks aan. Tss... tipisch Mauranne dacht Noa in zichzelf, Shoppen Shoppen en nog meer shoppen of het nu in Belgie, Nederland of Amerika was! Na het eten keek Noa nog samen met haar mama tv, eigelijk was het meer zappen dan tv kijken maar een deftige Vlaamse post was er ook niet. Het was nu al ongeveer 9 uur en Noa ging maar slapen, ze besloot nog een tijdje te lezen in eerwraak. Ze nam haar boek en begon te lezen, toen ze op de klok keek was het al 11 uur. De tijd was gevlogen en Noa besloot maar te gaan slapen, dan kon ze morgen misschien mee met Mauranne shoppen, anders zat ik hier toch maar binnen. Ze deed haar nachtlampje uit en probeerde te slapen. Maar dat ging nauwelijks. Na een halfuur draaien en keren in haar bed, besloot ze om naar de living iets te gaan drinken. Ze nam een glas water en keek door het raam. Wat ze zag kon niemand geloven!Zo mooi uitzicht, maarja vanop het 15de verdiep in een loftencomplex in NY verwacht je mischien niets anders. Noa kon het nog steeds niet geloven, al die lichtjes. Prachtig. Maar diep vanbinnen knapte er toch iets. Ze miste België en ze wist dat het moeilijker ging overgaan dan verwacht.