Love is all we need.

Dagen met Justin waren zalig. We deden alleen maar leuke dingen omdat we zoveel mogelijk van onze tijd samen wilden genieten. Ik wist het nu al. Over een paar dagen ging de zon ophouden met schijnen, want dan moest Justin weer terug naar Atlanta. Maar daar mocht ik van mezelf nog niet aan denken. Justin was hier, nu. En dat was het enige wat op dit moment belangrijk was. Ik hoorde de deur van mijn kamer opengaan en voetstappen op het tapijt tot net naast mijn bed. Iemand gaf me een kusje op mijn voorhoofd en zei toen:
‘Opstaan schone slaapster!’ Ik opende mijn ogen en keek recht in de mooiste ogen die ik ooit al had gezien. ‘Hé.’ mompelde ik. ‘Wat gaan we vandaag doen?’
‘Wel, ik dacht eraan om gewoon een dagje thuis te blijven. Dan moet ik tenminste geen pet enzo op om niet herkend te worden.’ antwoordde hij.
‘Dit is heerlijk. Waar heb je zo leren koken?’ vroeg ik nieuwsgierig. Justin had een uitgebreid ontbijt voor me klaargemaakt met alles erop en eraan.
‘Oh, gewoon. Zo moeilijk is dat nu ook weer niet.’ grijnsde hij.
‘Zal wel, geef gewoon toe dat je kunt koken.’
‘Oké, ik geef het toe. Ik kook thuis af en toe…’ lachte hij.
Ik glimlachte terug en trok hem van zijn stoel mee naar buiten. Het was nog steeds schitterend weer en aangezien we vandaag gewoon thuis gingen blijven, konden we maar beter buiten gaan zitten.
‘Zo, Bieber. Wat zijn je plannen voor vandaag?’ vroeg ik geïnteresseerd.
‘Wel, ik zou graag wat meer over jóu willen weten!’ Wat kon hij nog willen weten? Hij wist toch al bijna alles over me??!