Here we go again.

Ik wist goed hoe het kwam. Ik voelde me nergens meer veilig. Thuis niet, op school niet, buiten niet,.. Nergens. Ik zocht altijd een plekje op, dat ik kon vertrouwen. Een persoon die ik kon vertellen. Ergens, waar ik me veilig voelde. Maar ergens was voor mij nergens. Net alsof het niet bestond. Ik gaf op met zoeken. Ik deed zo hard mijn best om anderen niet te storen. Om niet in hun weg te staan. Maar wat ik ook deed, het hielp niet. Ik wou ook plezier hebben. Ik wou ook voelen wat blij zijn was. Blij zijn met vriendinnen.

- Ik zuchtte. Leen was aan het spelen met haar nieuwe vriendinnetjes. Net alsof ze mij was vergeten. Sinds dat er nieuwe leerlingen bij waren gekomen in onze klas, zag ze me niet meer staan. Alleen Tessa en Anne-sophie heeft ze niet laten vallen. Maar mij wel. Ik slikte. Misschien moest ik toch proberen om iets te durven? Vragen of ik mee mocht doen met springtouwen is toch niet zo heel erg? Een nee had ik. Een ja kon ik krijgen. Moedig liep ik af van mijn nieuwe bank, die op de grote speelplaats stond. Ik haat deze speelplaats. Er was geen glijbaan, er was geen klimmerek, er was niets. Ik hou van de kleuterspeelplaats. Die zag er niet zo somber uit als deze. Op deze speelplaats lagen de boekentassen op de banken. Geen enkel kind zat er op. Alleen ik zat tussen de rugzakken.
'Kijk, Keisha is daar..' fluisterde Justinne tegen Leen, denkend dat ik het niet gehoord had. Leen draaide zich om, lachte eens en ging vervolgens verder met spelen. 'Mag ik meedoen?' vroeg ik onzeker. Anne-Sophie, Justinne, Leen en de nieuwe Anne-Sofie keken me aan alsof ik onder de koeienmest zat. 'Eh.. Nee? We hoeven jou er niet bij! We redden ons best zonder jou!' antwoorde Justinne voor iedereen. Ik kreeg een krop in mijn keel. Niemand die naar me keek. Niemand die me zag staan. Anne-Sofie rekte haar ooghoeken met haar vingers wat uit. 'Dag Chineesje. Da-da!' lachte ze. Ik snapte die nieuwelingen niet. Anne-Sofie was zelf ook wat anders. Ze was ongeveer even gekleurd als mij. Ze zou moeten weten dat zo'n dingen kwetsend kon zijn. Of was ik zo raar dat mensen alleen mij pesten, met het feit dat ik geen echte Belg was? Dat ik half Aziatisch was? Was dat zo'n misdaad?