Omg, Is she of Isn't she fine?

Edward keek nu weer terug naar mij, ik wist nog steeds niet of ze nou was gebeten of niet.
Ik hoorde Edward nu denken* kijk naar het flesje. En hij wenkte met mijn ogen er heen.
Ik keek er na en het was helemaal leeg en de dop zat er niet meer op.
Ik keek nu snel naar Larissa en die had helemaal niets, ze lag alleen in het bloed wat in mijn flesje zat.
Het enige wat ze had was dat wondje aan haar hand.
Ik kon geen woord uitbrengen. Na een minuut zei ik langzaam: dus, niet, ik bedoel ik heb haar, Uhmm. Maar Edward knikte al nee. En ik zuchtte diep.
En nu zei ik tegen hem nu ik me realiseerde dat ze alles had gezien en ze echt wel begreep dat ik niet menselijk was. Ik neem haar wel mee naar huis en leg het haar voorzichtig uit.
Hij keek me aan en gaf me een knuffel, wat ik echt nodig had.
Want als mij hart en nu nog deed, zou hij tekeer gaan, niet normaal.
Edward was weg en weer terug, hij was veel sneller dan mij en had nu een nieuw flesje in zijn handen.
Doe voorzichtig zei hij en pakte Larissa en rende weer zo snel als net weg.
Alles bewoog weer en ik hoorde mijn horloge weer tikken, Edward was weer echt weg.
Ik keek in de spiegel deed me haar weer goed dronk het flesje half leeg, en liep terug naar de rest.
Ze hadden niet eens doordat ik weg was geweest, behalve Kellan, zijn gedachte, maar hij zei er niets van.
Gelukkig was de film al bijna bij het einde.
Toen hij was afgelopen kreeg ik van iedereen een knuffel hoe goed de film wel niet was en blabla.
Kellan en ik reden weer terug met de witte limo en daarna weer terug met de Audi van Kellan.
Ik kwam thuis en zakte door mijn benen, het was een vermoeiend dag.
Ik keek even naar de grond en toen hoorde ik geklopt.
Wie was dat nou nog dacht ik en zuchtte diep!