I want to be strong..

Tranen sijpelen over mijn hele gelaat. Ik lag alleen in mijn bed. Mijn kamer was donker. Mijn zusje sliep al. Ik niet. Ik dacht, piekerde, huilde al twee uren aan een stuk. Ik kon het niet langer meer aan, het moest er uit. Mama was kwaad op mij. Opnieuw.

'Keisha, can you take that thing?'
Niet begrijpend keek ik mama aan. 'Welk thing?' vroeg ik, terwijl de spanningen mijn lichaam weer binnen vloeiden. Ik vorderde in mijn Nederlands. Ook al vonden de leerkrachten dat ik te traag ging, in het leren van de taal. Ze vonden dat ik naar zo'n speciale school moest. Dat wouden ik en mijn ouders niet. 'That thing, there. In the bathroom.' 'Eh.. okay.'
Sloom liep ik naar de badkamer. Welk ding bedoelde ze? Ik ging op het voetbadje staan, die naast de wasmachine stond. Via het voetbadje, klom ik op de wasmachine. Boven de wasmachine hing er een rek. Een rek vol potjes en flesjes van mijn mama. Ik dacht na. Wat zou ze nodig hebben? Ik nam een flesje babyolie beet en liep terug naar mijn moeder. 'Dit?' vroeg ik met een kleine stemverheffing. Mama fronste haar wenkbrauwen. 'No! The other one!'
Bang deinsde ik achteruit. Mijn voeten liepen snel terug naar de badkamer. Met al het paniek in me, om weer iets fout te doen, ging ik verder zoeken naar het ding. Uiteindelijk, na zeker een vijftal minuten te hebben nagedacht wat het goede ding zou kunnen zijn, liep ik terug met één of andere olie dat het gezicht reinigt. Mama was niet blij. Ze kwam dreigend op me af, kneep in mijn arm, riep en schreeuwde naar me. Allemaal omdat ik het verkeerde potje vast had. Ik rukte me bang los. 'Ik haat je!' schreeuwde ik nog naar haar. Daarna vluchtte ik naar boven. Ik bleef maar huilen. Ik bleef maar snikken. Zo snel ik kon, rende ik mijn kamer binnen. Mijn hart bonste als een bezetene. Ik liet mezelf op mijn bed vallen en prevelde allemaal woorden uit. 'Waarom kan ik nooit iets goeds doen? Waarom ben ik zo slecht? Wat heb ik iemand ooit misdaan? Waarom haat iedereen mij? Ben ik zo erg? Waarom? Waarom heb ik alleen maar een waarom? Waar blijf daarom? Waarom?'