- Samantha and Justin 17

Samantha
Vandaag is Chelsea jarig. Terwijl ik het laatste cadeau inpak denk ik aan de afgelopen weken. Ik wil het papier niet verspillen met mijn tranen maar elke dag gaat het beter, dat kan ik niet ontkennen. Ik begin het een plaats te geven. En ik begrijp waarom ik niets meer van Justin heb gehoord. Hoe echt het ook voelde, hoe echt het ook was, het leven verandert in een seconde. Zijn tour is volledig gecancelled en hij schijnt nu elke dag in het ziekenhuis te zijn. Er is een donor gevonden en Selena kan elk moment ontwaken vanuit haar coma. Gelukkig ziet het ernaar uit dat ze volledig gaat herstellen. En ik heb er vrede mee als het lot ons samen heeft gebracht om hun liefde terug te brengen. Met een zucht kijk ik naar de stapel cadeautjes voor me. Het is een groot deel van haar lievelingsproducten, van snoep tot douchegel. En als speciale verrassing heb ik een boekje geschreven met 100 redenen waarom ik haar bewonder. Met nieuwe moed stop ik de cadeautjes in een tas en loop ik naar de badkamer om mezelf klaar te maken. Vandaag ga ik wel wat meer uitpakken. Ik denk aan een eyeliner. Ik wil verder met mijn leven. En ondanks dat ik niet mag drinken, pak ik zo ook nog een borrel uit de kast. Eentje maar. Er is toch niemand thuis. Ik open twitter nog even snel, bijna gedachteloos, en mijn hart krampt samen. Justin heeft net een tweet gestuurd. Naar Chelsea!

Happy birthday!

Mijn telefoon gaat over terwijl ik het lees. Chelsea. Zij zal het ook wel gezien hebben. Terwijl ik opneem hoor ik haar al gillen. 'Hoe durft hij!' Uit reflex haal ik de telefoon van mijn gezicht. 'Auw! Chels mijn oor!' Roep ik. Ik heb geen idee of ze me hoort. 'En waarom stuurt hij mij nou een tweet! Wat een mafklapper! Na al die tijd!' Ik voel een heleboel. 'Ik denk niet dat het slecht bedoeld is.' Zeg ik dan. 'Ik wou dat ik het leuk kon vinden. Maar hij heeft je laten zitten. Moet ik nou reageren? Wat vind jij Sam?' Vraagt ze. Ik voel de paniek in haar stem. Ze is zijn grootste fan. Na het concert luistert ze zijn muziek niet meer uit principe. Ze snapt de situatie maar ze vindt dat hij iets had moeten laten horen. 'Dit komt echt uit het niets.' Zeg ik. 'Hoe weet hij überhaupt dat jij jarig bent? Volgt hij je?' Vraag ik. 'JA INDERDAAD. Hoe weet hij dat. Hij volgt me niet. Zou hij...' Ik vraag me af of Chelsea hetzelfde denkt als ik. 'Waarom zou hij dat doen?' Zeg ik dus maar. 'Ik denk dat hij wil zeggen dat hij je niet is vergeten maar de situatie het niet toelaat.' Zegt ze dan, kalm. 'Het is wel ongehoord dat hij een fan feliciteert. Alleen wij weten wat hij tegen je heeft gezegd. Een ander zou dit nooit snappen.' Vervolgt ze. 'Ik snap je theorie.' Zeg ik. 'Maar wie weet is dit gewoon zijn team.' Concludeer ik. 'Het kan best dat hij het niet zelf is. En dat dit een soort marketing is.' Het klinkt gewaagd maar Chelsea lijkt het met me eens te zijn. 'Weet je wat, je hebt gelijk. Laat iedereen maar denken dat het oh zo cool is. We zijn niet zo zielig dat we zijn reputatie gaan verpesten.' Spuwt ze eruit. 'Ik ben het met je eens. Gewoon zoals je anders ook had gereageerd. We kunnen hem dit echt niet kwalijk nemen. Tenslotte ligt zijn liefde in het ziekenhuis.' Zeg ik, hopend dat het anders was. 'Hmm, goed dan. Je bent hier zo toch?' Vraagt ze. 'Ja ik fiets zo jou kant op. We gaan er een feestje van maken!' Ik hoor Chelsea grinniken. 'Can't wait!' Giechelend beëindig ik het gesprek en word meteen weer geconfronteerd met zijn tweet in beeld. Is het verkeerd dat ik vlinders krijg bij het idee dat hij me niet is vergeten? Ik schud mijn hoofd. 'Normaal doen. Je bent een nobody. I could be anyone.' Ik begin eindelijk aan de make-up, vastberaden me niet meer af te laten leiden door tieneridolen. Vanaf vandaag is alles anders. Ik ben klaar voor een nieuw begin!


Justin
Ik lig alleen in mijn hotelkamer, gedwongen om nog even te slapen voor ze Selena gaan ontwaken. Alsof ik nu kan slapen, met het idee dat ze bijna wakker wordt. Bijna dagelijks denk ik aan Sam. Ik wil Selena niet bedriegen, maar ze heeft mij eerst bedrogen. Ik heb niet eens met Sam gezoend en toch voelt het verkeerd dat ik zoveel aan haar denk. Mandy heeft laten vallen dat Selena sorry tegen me wou zeggen. Dat dat haar laatste wens was, voor ze aan de beademing moest. Het is voor mij niet eens zeker of Selena me zou willen als ze beter is. Wat sorry nou precies betekent. Sorry dat ze me heeft laten gaan maar het is beter zo? Sorry maar ik wil je terug, ik heb spijt? Taylor denkt dat ze aan het daten zijn. We verdragen elkaar op dit moment maar. Het zou ook niet uit moeten maken wat ze precies bedoelt. Ik was voorlopig toch niet in staat geweest om op te treden en ik had toch willen weten hoe het met haar was, ongeacht of ze dat wou of niet. Maar ik wou dat ik het wist omdat ik Sam mis. Het giechelen, de kriebels in mijn buik. Verloren kijk ik naar de foto van Sam. Net als ik dagelijks doe. Bij haar vroeg ik me vaak af wat ze dacht. En ik heb haar een soort van beloofd dat ik haar nog zou spreken. Het gevoel dat ze me gaf toen ze ja zei. Dat ben ik niet vergeten. Dat kan ik niet vergeten. Maar ik heb Selena ook beloofd dat ik er zou zijn. En ik wil eerst zeker weten wat Selena bedoelt voor ik iemand anders mijn hart laat stelen. Het is het moeilijkste besluit die ik ooit heb genomen. Ik denk dat Sam me niet eens meer zou willen spreken. Ze heeft me niets laten horen. Ik snap niet waarom niet. Elk ander zou allang een bericht hebben gestuurd. Ik zou bijna denken dat ze er niks om gaf. Tot ik haar profiel bekeek en de post van het concert zag. De tekst die erbij stond gaf me hoop. Ik ga opnieuw naar haar profiel en lees het nog eens.

I could be anyone, love is all that matters!

Ik voel de steek richting mij, alsof ze niks betekent. Maar ik bewonder haar inzicht. Ze zegt eigenlijk tegen de fans dat het elk van hun had kunnen zijn. En om er liefde bij te voelen, ongeacht. Want daar draait het om. Ze zou ontzettend goed zijn in reputatiebeheer. Het liefste wil ik de post liken maar dan weet ze dat ik na weken nog steeds op haar profiel zit te gluren als een of andere stalker. Op het moment dat ze dit plaatste dacht ik dat ze meer verdiende dan alleen een like. Minstens een bericht erbij. Met een glimlach op mijn gezicht onderdruk ik het gevoel om haar een bericht te sturen. Hoe graag ik het ook wil, het kan niet. Ik klik uit nieuwsgierigheid op Chelsea's profiel. Misschien heeft ze meer foto's van Sam geplaatst. Ze is jarig! Nog voor ik weet wat ik doe heb ik haar al gefeliciteerd. Het is mijn manier om te laten weten dat ik ze respecteer, ondanks deze situatie. Ik hoop dat ze me vergeven dat ik niets meer heb laten horen. Ik hoop, hoe klein die kans ook is, dat ze mij begrijpen. Ik heb geen slechte intenties. En met die gedachten val ik in een diepe slaap.