- Samantha and Justin 08

Samantha
In de auto terug naar huis houden Chelsea en Vanessa niet op over deze gebeurtenis. 'Oh Sam, de verrassing van morgen valt in het niet bij wat vandaag is gebeurd! Justin Bieber heeft mijn post geliket! Mijn leven is compleet! Ik kan gelukkig sterven.' De glimlach van Chelsea is zo breed dat ik me afvraag of ik haar ooit zo vrolijk heb gezien als vandaag. Ik kan het me niet herinneren. 'Wat is sterven?' Vraagt Vanessa. Ik sla mijn hand voor mijn mond. Elora kijkt Chelsea streng aan. 'Chelsea is gewoon heel blij lieverd. Gelukkig sterven betekent een gelukkig einde. Alleen niemand zegt dat. Wij zeggen gewoon einde.' Springt ze bij. Ik bewonder hoe ze het oppakt. Vanessa is veel te jong om bezig te zijn met sterven, vooral na wat er met Braxton is gebeurd. Ook Chelsea lijkt minder vrolijk te zijn nu het binnenkomt wat ze heeft gezegd. Vanessa was nog maar 1 jaar toen Braxton overleed. Ze weet wel dat hij er niet meer is, maar een einde is een veel zachtere manier om uit te leggen dan doodgaan noemen. Vanessa lijkt de link met Braxton niet te zien. 'Oke!' Roept ze blij. 'Ik vind het zo jammer dat ik te jong ben voor een concert!' Elora lijkt opgelucht. 'Zodra je 13 jaar bent gaan we dat kaartje voor je regelen Vanessa.' Ik zie een kleine blik van verdriet maar Vanessa pakt haar olifantenknuffel stevig vast en glimlacht al snel weer. 'De minimumleeftijd om binnen te komen is 13 jaar.' Legt Chelsea aan me uit. 'Ik had je echt meegenomen zusje! Maar je hebt hem toch gezien, het is het lot!' Vervolgt ze dan. Ik kijk uit het raam bij die woorden en denk terug aan hoe toevallig het is dat ik alles eraan heb gedaan om Justin te vermijden. En in een paar uur tijd is dat veranderd naar hem ontmoeten, vasthouden, en VIP zijn op zijn concert. Dit is ook de beste dag van mijn leven. Zou Braxton er iets mee te maken hebben? Hij zong zo ontzettend goed. Dit is typisch iets voor hem om te regelen. Als er leven na de dood bestaat, zou het zo zijn. 'Dankje Braxton.' Fluister ik zachtjes. En even lijkt het alsof hij mijn schouder aanraakt. Zijn bemoedigende klopje, die hij wel vaker gaf. Ik glimlach verdrietig. Hoe erg het ook is, ik kijk uit naar morgen. 'Ik ben heel dankbaar Chels. Hij is heel anders dan ik me had voorgesteld. Ik dacht dat hij meer koel en afstandelijk zou zijn.' Chelsea knikt. 'Vertel mij wat! Hoe hij die telefoonwinkel uitrende, alsof hij voor zijn leven wegrende, naar dit? Nee dit had ik ook nooit verwacht. Eerst schaamde ik me dat hij me had horen zingen, maar hij zat in een aparte ruimte. Nu zat er toch precies een raam waar Vanessa zat. Ze had hem gewoon gezien. En niks zeggen tegen ons! Ze wist het blijkbaar niet zeker. En toen ze het wou zeggen kwam hij zelf al naar ons. Hij hoorde zijn lied door de speakers en zag ons dansen door het raam. Dus hij dacht hey laat ik even langsgaan. Ik had hem niet eens zien aankomen, ik viel bijna flauw. Hij noemde me zelfs zijn grootste fan! Dit is de beste verrassing van mijn leven!' Ik lach. 'Ik ben blij voor je Chels.' We zijn bij mijn huis aangekomen. Ik bedank ze voor de avond. 'Zorg dat je morgen om drie uur klaar staat! Dan zijn we zeker op tijd.' Chelsea geeft me nog een knuffel. 'Tot morgen!'

Justin
De repetities gaan goed. Mogelijk doordat ik zo goed heb geslapen vannacht. De adrenaline giert door mijn lijf. Chaz valt in voor Sam bij het laatste nummer, one less lonely girl. Hij tuit zijn lippen en probeert me vast te pakken. 'Kiss me baby.' Ik rol met mijn ogen. 'Dit is zo niet de realiteit.' Zeg ik, terwijl ik zijn hand van me wegduw. Chaz lacht. 'We zullen nog wel zien, casanova. Ik ben als eerste gaan kijken waar je bleef gisteren en zag wel hoe jullie naar elkaar keken. Ik zou dat romantische moment niet verstoren voor een pizza. Ryan daarentegen.' Met een verontwaardigde grijns kijkt hij Ryan aan. 'Bieber is een hartenbreker. Dat weten we allemaal.' Snuift Ryan. 'Dat doe ik niet expres!' Roep ik. 'Nu jullie toch niet bezig lijken te zijn met de repetitie, ik heb belangrijk nieuws.' Scooter is binnen gelopen. Nieuws is meestal geen goed nieuws. Alert loop ik naar hem toe. 'Wat is er?' Vraag ik, bezorgd. 'Selena wil niet opdraaien voor reputatieschade nu uit is gekomen dat ze met Taylor is. Als fans de schuld bij haar neerleggen voor de breuk met jou en haar nu beschuldigen van vreemdgaan, kan dat flinke gevolgen hebben. Haar management heeft voorgesteld om een half miljoen te betalen als je zelf ook zoenend op de foto gaat met iemand, binnen nu en een week. Mijn gezicht betrekt. 'Zeg maar dat ik het gratis doe. Wanneer IK dat wil!' Woedend loop ik het podium af, de kleedkamer in. Ik gooi de stoel aan de kant. Ik smijt alles van de tafel. Ik stamp op de bankleuning. Natuurlijk denkt ze alleen aan haar reputatie. Natuurlijk vraagt ze mij om haar te helpen. Natuurlijk wil ze me omkopen! De walging die ik voel is zo diep. Ik hou echt van haar. Maar houdt ze wel echt van mij? Was ze niet gebleven als het echt was? Hoe kan ze me dit aan doen? Ik was mijn gezicht met koud water. Kalm blijven. Ik hoor de deur opengaan. Scooter komt binnen. 'Hey.' Zegt hij zacht. 'Ik snap dat dit niet gemakkelijk voor je is. En ik ben het met je eens. Liefde is niet te koop. Zo hoort het niet te zijn. Ik heb ze laten weten dat je geen betaling wenst en enkel contact met iemand hebt als je dat zelf wil. Geen onderhandelingen over mogelijk.' Ik knik en knuffel hem. 'Bedankt.' Scooter knikt. 'Als er wat is, laat het me weten. Neem even rust, nog een paar uur, en dan kan je knallen op dat podium.' Zijn bemoedigende woorden helpen wel. 'Ik ben dankbaar dat je achter me staat. Let's go.' Optreden is wat ik het liefste doe. Ik vraag me af wat Sam aan het doen is. En of ze aan me denkt. Ik kijk nog eens naar de foto's van ons samen. Ik zou nooit geld aannemen om haar te zoenen. Daarbij, wat zou het moeten kosten. Dat is onbetaalbaar.