- Samantha and Justin 07

Samantha
De uitdrukking op zijn engelengezicht kan ik niet goed plaatsen. Maar dan opent hij zijn armen en herinner ik me dat we een foto zouden maken. Voorzichtig kom ik dichterbij. Zou hij een knuffel bedoelen voor we poseren? Hij houdt zijn armen nog steeds open. Zijn hand raakt mijn schouder en ik struikel bijna door de schok die door me heen gaat. Voor ik het weet omhels ik hem. Ik besluit het moment dan maar te nemen voor wat het is. Zijn armen slaan om me heen en ik voel me verhitten als een rijzend deeg in de oven. 'You guys are like, perfect together!' Hoor ik Chelsea op de achtergrond roepen. Ik frons mijn wenkbrauwen. Zijn we dat? Ik kijk op en zijn ogen staren me aan. Het voelt bijna als een scene in een film. Waarin ze elk moment romantisch kunnen zoenen. Ik giechel. Ik ben officieel gek geworden. Ik trek me zachtjes los van de knuffel om te poseren voor de foto. 'Let's go!' Ik maak een peace teken en hoop dat mijn wangen niet zo rood zijn als kersen. Ergens kan ik door de grond zakken voor mijn eigen gedachten. Hoe kan ik zo denken? Ik moet respect hebben. Ik voel mezelf koeler worden bij het idee dat ik disrespect toon door dit te denken. Chelsea knikt ondertussen goedkeurend. 'Dit is perfect. Ik heb wel een goede foto. Je zou bijna denken dat jullie een stel zijn.' Grinnikt ze er nog achteraan. Ik schud mijn hoofd. 'Chels! Doe even normaal!'

Justin
Aan al het goeds komt een eind. Dat weet ik maar al te goed, dat niets blijft en verandert. Zodra ze me loslaat kom ik terug naar aarde. Ik moet nuchter blijven denken. Ik kan me niet verstoppen in fantasieën om mezelf beter te voelen. En toch, ergens, ben ik blij dat ik haar ben tegengekomen. Ryan is er inmiddels bij komen staan, het eten is eindelijk gebracht. Hoe deze zaak er zo lang over doet met zo weinig gasten is mij een vraag, maar mijn maag heeft behoefte aan eten. Voor ik het weet zit ik weer aan tafel en is de rust terug. Ryan en Chaz blijven maar praten over de tour en merchandise omzet. Kenny valt hier en daar in over de beveiliging, we hebben meer mankracht nodig voor en na het concert. Ik laat het langs me heen gaan. Ze kennen me goed genoeg om deze beslissingen te nemen. Ik weet dat het mijn zorg niet is. Ik eet alles op. Morgen wordt een hele lange dag. En voor het eerst in lange tijd heb ik zin in morgen. Al snel ga ik weer terug in mijn gedachten naar de ontmoeting met Sam. Haar lach maakt me vrolijk. Het enige wat ik kan denken is dat ik haar morgen weer zie en dat ik ernaar uit kijk om haar weer te zien lachen. 'Over morgen.' Onderbreek ik abrupt het gesprek. 'Ik weet dat de crew normaal gesproken het meisje kiest. Maar ik wil Sam bij one less lonely girl.' Er valt een korte stilte. 'Ze zag er inderdaad wel lonely uit.' Roept Kenny uit. 'Hey!' Zeg ik verontwaardigd. 'Ze heeft gewoon respect! Ik vind haar prima voor de rol. De meesten gillen alleen maar en vallen flauw. Zij is anders.' De tafel knikt instemmend. 'Je hebt gelijk man. Waarom ook niet. Laat hem lekker praten.' Valt Chaz in. 'Dan is dat geregeld.' Zeg ik. Onverwachts voel ik mijn hart hard kloppen. Geen fantasieën Justin, weet je nog. Ergens heb ik een knoop in mijn maag of ze dit wel wil. Maar dan herinner ik me haar woorden. Dat ze dankbaar was om mij te ontmoeten. Ik zou mezelf nooit vergeven als ik dit niet voor haar zou zingen. Het zou niet goed voelen om het voor iemand te zingen als ik weet dat zij er is, besef ik me. De vlinders in mijn buik gaan in de auto nog door. Ik zoek op twitter naar Chelsea's account. Dat duurt niet lang. De parkeerplaats was al bezet door enkele meiden, het is al trending topic. Gelukkig is het een grote stad en zijn we zo weggekomen. Ik sla de foto's van mij en Sam op. Sam heeft zelf niets geplaatst. Ik like de post en berg mijn telefoon op met een grote glimlach op mijn gezicht. Het nummer een trending topic, dat Selena met Taylor is gezien, doet me niet eens iets. Ik denk dat dit is wat mensen bedoelen met liefde op het eerste gezicht. Wat een plottwist.