The premiere starts*1

POV Bernice.
Ik voelde nu 2 handen op mijn schouders, en Edward duwde zijn gezicht terug : Uhmm, we waren hier al vrienden,toch? Zei hij nu twijfelend. Ach ja, net wel maar nu niet meer! Zei ik met een lach en ik ging snel weer met mijn gezicht naar hem toe. Maar hij duwde me nu wat harder weg.
Nee, nu niet meer als vrienden nee, zei hij boos stond op en liep snel weg. Ik keek verwart om mijn heen.
En realiseerde nu niet helemaal wat er gebeurt was, had hij mij nu AFGEWEZEN?
En keek nu zielig naar de 2 cola, die op tafel werden gezet.

POV Eline.
Het was zo ver, de première. Ik had Edward de hele dag niet gezien, niet op de set of tijdens de pauze, nergens! Hij had ook geen scene moeten spelen vandaag, maar ik dacht dat hij toch wel zou komen, gewoon om te kijken of alles goed ging.
De enige die nog langs was geweest was Larissa en Dylan. Dylan die nu, met krukken en wat gips hier en daar liep kwam gewoon even kijken. Maar Larissa moest een scene na mij, dus was alvast samen met hem hier gekomen. Vera was al geweest die morgen, maar die had niet zo grote rol dus moest alleen deze morgen en dan nog een keer overmorgen. Ze speelde een meisje van mijn school die ik vaag kende.
Larissa speelde een Vriendin van mij en Renske en Bernice waren gewoon scholieren en hadden dus eigenlijk een van de kleinste rollen, maar dat vonden ze niet zo erg.
Ik had mijn bordeaux rode jurk aan gedaan, met natuurlijk mijn gouden medaillon van Edward en nog een gouden armband. Mijn haar gekruld en wat bij geknipt door een kapper.
Zwarte pumps eronder en ik was klaar. Ik hoorde geklop op de deur, ik keek snel rond, zag dat er nog wat bloed op tafel stond, gilde dat ik er gaan kwam, en deed het bloed snel in de koelkast.
Ik deed me haar nog even naar achter en deed de deur open.
Larissa en Vera stonden voor de deur.
Larissa in een zwart eenvoudig maar heel mooi jurkje, en Vera in een licht blauwe jurk.
Heej, Hoi zeiden Larissa en Vera na elkaar en liepen naar binnen.
Kom Bernice niet? zei Larissa nu verbaast. Nee, die had iets zei ik en liep nog de kamer een beetje door. O en Renske? Zei Vera. Moest naar haar ouders zei ik automatisch.
O, zeiden ze een beetje teleurgesteld. Er werd weer geklopt en hoorde aan de gedachte dat het Kellan was, maar Vera was me voor een deed open.
Vera gaf hem een big huge, maar hij duwde haar weg, zelfs nu is er al pers zei hij en liep nu naar mij.
Nou date zei hij met een lach en knipoogde naar Larissa en Vera.
Laten we maar gaan! Gaan jullie maar vast ik kom er aan zei ik snel, pakte me tas en het flesje en hoopte dat het genoeg was voor vandaag, en liep nu naar de deur.
Op hoop van zege dan maar!