3.1 How To Draw The Perfect Person?

Ik gooide nog even wat water in mijn gezicht en deed snel mijn make-up op en haar goed. Ik liep in mijn ondergoed weer naar de zolder. Of nu ook wel mijn kamer. Ik opende mijn kast en keek even naar buiten. Het zou vast weer eens koud zijn. Ik schoof de gordijnen nog iets meer open en deed de balkon deuren open. De twee dagen was me dit nooit opgevallen omdat ik de gordijnen meestal dicht hield. Maar mijn moeder had ze open gedaan toen ik gister op school zat. En toen ik gisteravond naar boven liep en de gordijnen dicht zou doen zag ik het. Zelf wist ik niet eens dat de zolder een balkon kon hebben. Dat had ik nog nooit gezien. Of gehoord! Wacht eens even, déjà-vu ik had de dag van aankomst het zelfde gedacht! Oh-ja, er was mij al verteld dat ik een balkon had.
Er stond een koude wind en meteen deed ik de deuren dicht. Wie was er dan ook zo stom om de balkon deuren open te doen, terwijl die persoon alleen nog maar ondergoed aan had. Ik trok een saaie trui en spijkerbroek aan. En natuurlijk mijn sokken niet te vergeten. Ik moest vandaag vroeg op. Mijn ouders waren beide aan het werk, en ik moest dus naar school fietsen. En dan nog wel in dit vieze weer. Ik wierp nog een laatste blik op de balkon deuren en zag dat er spetters op zaten. Het begon dus zo ook nog te regenen! Ik pakte mijn tas en gooide die naar beneden. Niemand die dit keer kon klagen. Mijn vader had me wel gewaarschuwd als ik het nog één keer deed dat ik straf kreeg. Dus als hij thuis was maar niet doen. Ik strompelde de twee trappen af met mijn tas voor mij naar beneden vallend. Ik pakte een brood van de gedekte tafel en gooide er wat hagelslag op. Ik propte het naar binnen en checkte nog één keer mijn tas. Zou ik mijn oude tekenboek meenemen? Nee, een nieuwe start betekende een nieuw tekenboek! Ik liep naar een kastje dat in de hoek van de woonkamer stond en ging door de laatjes. Wij hadden altijd nieuwe schriften en die spullen klaar liggen. Ik vond een boek met een gele kaft en ik was tevreden. Ik moest ook nog een schetsboek voor tekenen. Meteen zocht ik nog even verder en vond een schetsboek met allemaal kleuren op de kaft. Ik wierp een blik op de klok. Ik moest zo maar snel weg. Ik verdwaalde vast en ik had daardoor wel even tijd nodig! Ik propte beide boeken snel in mijn tas. Ik liep naar de gang en pakte mijn jas. Met tegenzin deed ik de deur open en liep naar buiten. Daar viel mijn mond open van verbazing. Er stond een super mooie gloednieuwe auto voor de deur. En hij was geel! Mijn lievelings kleur! Ik rende enthousiast naar de auto. De sleutels zaten in de deur. Ik deed de deur snel open en stapte in. Daar vond ik een briefje.

Elke dag fietsen door de regen is ook wel wat zielig.
X Papa en Mama

Is er toch nog een voordeel van deze hele verhuizing! Wacht! Ik had dus gewoon op bed kunnen blijven liggen. Ik liet mijn hoofd op het stuur vallen. En er kwam een toeter geluid uit de auto en ik schrok op. Ach wat boeit het ik ga wel gewoon naar school. Ik startte de auto en reed naar school. Toen ik daar was aangekomen was het gestopt met regenen en was het alleen wat bewolkt. Ik stapte snel uit de auto deed hem op slot. Ik rende bijna naar binnen. Ik hield eigenlijk niet zo van opvallen. En het was hier al zo onmogelijk niet op te vallen omdat iedereen je in de gaten hield dus mijn auto ging vast niet helpen. Uit gewoonte keek ik op het mededelingen bord naar de rooster wijzigingen. Engels verviel, en in de plek van Engels kwam... Tekenen. Was ik blij dat ik mijn tekenboek en schetsboek mee had! Ik ging de kantine in en bij het raam zitten. De kantine was eigenlijk nog zo goed als leeg. Wie zou er ook nu al hier gaan zitten? Ik pakte mijn tekenboek en begon gewoon wat te tekenen. Nouja, ik begon eigenlijk te tekenen wat ik buiten zag. Toen de tekening voor mijn gevoel af was keek ik op. Iedereen zat in de kantine. Toen ik op keek zag ik meteen iemand naar me zwaaien. Het was Jessica. Ik zwaaide terug. Ze wenkte me. Ik stond op en liep naar hun tafel toe. Ik begroette iedereen en ging zitten. Iedereen was gezellig aan het praten.
'En hoe was je eerste schooldag gisteren?' vroeg Mike - al was ik daar niet helemaal zeker van - aan mij.
'Gewoon, zoals school is' antwoorde ik vaagjes.
'Saai?' vroeg hij.
'Saai' bevestigde ik, 'ik zit trouwens volgens mij bijna elke lees bij een Cullen!' ging ik verder.
'Uit hoeveel mensen bestaat die familie wel niet?!' gooide ik er nog een schepje boven op. Een paar mensen aan de tafel begonnen te lachen en anderen keken verbaast op waarom iedereen aan het lachen was.
'Ze zijn met hun vijven' antwoorde Jessica lachend op mijn vraag.
'Ik heb ze volgens mij allemaal gehad' zei ik bedachtzaam, 'ik had zes lesuren en ik heb naast drie Cullens gezeten' ging ik verder.
'Je zat één uur bij ons ja, naast wie zat je de andere uren dan?' vroeg Jessica nieuwsgierig. Ik dacht even na.
'Euhm, dat waren volgens mij...' ik maakte mijn zin niet af. Ik kwam er nu pas achter dat ik ook naast twee Hale's had gezeten. Hun waren dus ook familie. En als Jasper dus bij de Cullens zat. Dan Rosalie ook. Ik moest volgende keer echt beter opletten! Dat ik Rosalie gewoon over het hoofd had gezien. Zo'n beeldschoon persoon kun je toch niet over het hoofd zien?!
'Dat waren volgens mij...' probeerde Mike mijn zin af te maken. Ik kwam uit mijn gedachten.
'Dat waren Rosalie en Jasper Hale' antwoorde ik. Iedereen was stil.
'Je hebt naast alleen maar Cullens gezeten, op één uur na. Het uur met ons' verbeterde Mike mij. Ik keek hem vaag aan.
'De Hale's horen bij de Cullens' ging Jessica verder. Ik kreeg een lang verhaal over hoe dat zat te horen. De bel ging. En ik stond op.
'Wat heb je nu?' vroeg Mike.
'Tekenen, Engels valt uit'
'Ik breng je wel even'
'Is goed, dank je wel' glimlachte ik. Samen liepen we naar het lokaal. Kletsend over van alles en nog wat. Mike liep deels mee het lokaal in.
'Ik zie je wel in de pauze' zei ik.
'Doei' zei Mike en hij liep weg. Ik keek de klas door. Ik zag Jasper zitten. En hij keek Mike boos na. Nou, die mochten elkaar dus duidelijk niet! Ik ging langzaam tegen over Jasper zitten.
'Hoi' zei ik zachtjes. Hij glimlachte.
'Goedemorgen' antwoorde hij. De deur ging met een klap dicht en mevrouw Lambers kwam binnen.
'Omdat Engels voor een paar uit viel, heb ik voor iedereen die tegelijk tekenen heeft met de personen van Engels deze rooster wijziging laten zetten' begon ze de les. Ik snapte niks van haar rare verhaal. Maar ik liet haar maar gewoon praten.
'Dus nu kunnen jullie allemaal gewoon verder met waar jullie gisteren mee bezig waren' nadat ze dit had gezegd ging ze aan haar bureau zitten. Iedereen haalde hun schetsboek tevoorschijn. Hoe wist iedereen dat ze hun schetsboek mee moesten hebben? Ik had het met geluk mee genomen.
'Je kijkt verward, is er wat?' vroeg Jasper voorzichtig.
'Hoe wist iedereen dat ze hun schetsboek mee moesten?' zei ik zonder nadenken.
'Je kunt op internet de rooster wijzigingen al zien voor de andere dag' antwoorde Jasper lachend, 'iedereen hier had al gezien dat ze vandaag het eerste uur tekenen hadden' Ik keek hem vaag aan. Hij scheurde een stukje papier uit zijn schetsboek en schreef iets op.
'Hier, dit is de link waar je dat op kan zien' zei hij, 'en laat me raden, jij hebt je schetsboek weer niet mee' ging hij lachend verder. Nu kreeg ik ook een grijns.
'Mis, ik heb hem met geluk meegenomen' antwoorde ik.