76. Skype

De avondlucht hing als een zachte sluier boven ons, terwijl Bas en ik op de parkeerplaats stonden. De laatste stralen van de ondergaande zon kleurden de hemel roze en gaven de omgeving een magische gloed. Ik voelde de behoefte om afscheid te nemen, maar voordat ik ook maar een woord kon uitbrengen, schudde Bas zijn hoofd met een vastberaden blik in zijn ogen.
"Elise, ik zet jou thuis af," zei hij, zijn stem resoluut maar toch vriendelijk.
Ik fronste lichtjes, wetende dat Bas altijd al beschermend was, maar ik wilde niet dat hij zijn avondplannen zou onderbreken vanwege mij. "Nee, Bas, je hoeft echt niet speciaal voor mij om te rijden," probeerde ik beleefd te zeggen, terwijl ik mijn hand door mijn haar haalde. "Je weet dat ik graag naar huis wandel na zo'n lange dag in de studio."
Maar Bas was onvermurwbaar. "Ik heb Bill beloofd dat ik ervoor zou zorgen dat je veilig thuiskomt, en dat is precies wat ik nu ga doen," verklaarde hij vastbesloten.
Ik kon een zucht niet onderdrukken, wetende dat het geen zin had om tegen zijn beslissing in te gaan. Met een mix van dankbaarheid en lichte irritatie stapte ik in de auto van Bas, terwijl hij de motor startte en de weg naar huis insloeg. Eenmaal in de auto voelde ik de vermoeidheid me overvallen. Bas startte de motor en we reden langzaam weg van de opnamestudio. De straten van de stad waren rustig op dit late uur, en het geluid van de motor vulde de stilte in de auto.
Terwijl Bas reed, leunde ik tegen het raam en staarde naar buiten. Mijn gedachten dwaalden af naar morgen, naar de fotoshoot die op ons wachtte. Maar op dit moment verlangde ik alleen maar het skype gesprek met Bill en naar mijn bed, naar een paar uur ongestoorde slaap.
Toen we bij mijn appartement aankwamen, bedankte ik Bas voor zijn gezelschap en stapte ik uit de auto. Ik keek nog even naar hem terwijl hij wegreed, en voelde een gevoel van dankbaarheid voor zijn vriendschap.
Met lood in mijn benen liep ik naar mijn voordeur en opende die. De warmte van mijn appartement omhulde me zodra ik binnenstapte, en ik wist dat ik eindelijk kon ontspannen.

Na een lange dag en een snelle hap eten, pakte ik eindelijk mijn laptop erbij. Het was tijd voor mijn Skype-gesprek met Bill, iets waar ik de hele dag naar had uitgekeken. Ik had mijn laptop al klaargezet op de salontafel en ik ging erbij zitten, een beetje nerveus maar vooral opgewonden om hem te zien en te horen.
Ik zag dat Bill al online was en klikte op zijn naam om het gesprek te starten. Even later verscheen zijn vertrouwde gezicht op mijn scherm, en mijn hart maakte een sprongetje van blijdschap. "Hey, Bill," begroette ik hem met een glimlach.
"Hallo, liefje," antwoordde hij met een brede glimlach. Zijn stem klonk warm en vertrouwd, en ik voelde me meteen op mijn gemak bij hem. "Hoe is het met je?"
Ik glimlachte breed terwijl ik hem aankeek. "Goed nu ik jou zie," antwoordde ik, mijn hart maakte een sprongetje bij het zien van zijn bekende gezicht. "Hoe was je eerste draaidag voor de videoclip?"
Bill leunde achterover in zijn stoel en vertelde me enthousiast over zijn eerste draaidag voor de videoclip van "Automatic". Hij deelde details over de locatie, de sfeer op de set en hoe goed alles verliep. Hij straalde van opwinding terwijl hij sprak, en ik kon zijn enthousiasme voelen, zelfs door het computerscherm heen.
Terwijl hij sprak, kon ik niet anders dan opmerken dat zijn uiterlijk was veranderd. Zijn haar was nu zwart en gevlochten tot dreadlocks, met af en toe een witte lok ertussen. Het was een gedurfde look, maar het stond hem geweldig. Ik kon mijn ogen niet van hem afhouden terwijl hij sprak.
"En kijk eens naar mijn nieuwe look," zei Bill plotseling terwijl hij een paar lokken van zijn zwarte dreadlocks naar voren trok. "Wat vind je ervan?"
"Ik vind het geweldig," zei ik oprecht, mijn ogen nog steeds op hem gericht. "Het staat je echt goed."
Bill glimlachte breed en leek tevreden met mijn reactie. Hij vertelde me vervolgens over hoe Tom en Gustav ook hun haar hadden veranderd, en ik kon een lach niet onderdrukken. "Ja, dat wist ik al van mijn vorige wereld," zei ik grinnikend. "Jullie zijn een stelletje trendsetters."
Na een tijdje vroeg Bill naar mijn dag, en ik vertelde hem over mijn belevenissen, zij het op een iets minder spannend niveau dan de zijne. Maar hij luisterde aandachtig en leek oprecht geïnteresseerd, wat me een warm gevoel van verbondenheid gaf.
Ik vertelde hem over mijn dag in de studio, over hoe ik Bas de vorige avond had uitgenodigd en hoe we wat tijd hadden doorgebracht in mijn nieuwe appartement. Ik deelde ook mijn gedachten over de komende fotoshoot en hoe ik me een beetje nerveus voelde.
Bill luisterde aandachtig naar mijn verhaal en gaf me vervolgens wat geruststellende woorden. "Maak je geen zorgen, Elise. Je gaat stralen op die fotoshoot, net zoals je altijd doet. En ik kan niet wachten om de foto's te zien."
We praatten nog wat verder over allerlei onderwerpen, van onze plannen voor de komende dagen tot onze gedeelde herinneringen. Het voelde alsof we weer even samen waren, ondanks de afstand die ons scheidde.
Toen vroeg Bill nog naar mijn avond, haalde ik mijn schouders op. "Niet veel bijzonders," zei ik. "Ik heb iets klein gegeten, mijn appartement opgeruimd, en zo dadelijk mijn bed in."
Bill knikte begrijpend. "Het klinkt als een rustige avond," zei hij. "Maar ik ben blij dat je eindelijk in je nieuwe appartement bent gesetteld."
Ik glimlachte dankbaar naar hem. "Ja, het voelt echt als thuis hier," zei ik. "Maar ik mis je wel, Bill."
Zijn glimlach werd zachter toen hij me aankeek. "Ik mis jou ook, Elise," zei hij oprecht. "Maar hopelijk vliegt deze week voorbij en zijn we snel weer samen."
Het gesprek vloog voorbij en voor ik het wist, was het alweer tijd om afscheid te nemen. "Ik moet gaan, liefje," zei Bill met een zucht. "De dag gaat hier beginnen, maar ik kijk er al naar uit om je weer te zien. Morgen opnieuw skypen?"
Ik glimlachte en knikte. "klinkt goed," zei ik oprecht. "Tot morgen, Bill."
"Ik zie je graag, Elise." Mijn glimlach werd breder bij zijn opmerking, en ik voelde een warm gevoel van verbondenheid tussen ons. "Ik zie jou ook graag, Bill." We wuifden elkaar gedag en ik sloot het Skype-gesprek af, mijn hart vervuld van warmte en geluk.