De ontsnapping II

Ik werd wakker doordat mijn vader me wakker maakte. 'kom hasse, kleed je om. De zon komt zo op!'
Ik keek door het raam en het begon inderdaad licht te worden. Vader ging de kamer uit en ik kleedde mij om in een broek en een blouse.
Het zat best raar zo'n broek, maar ik schonk er weinig aandacht aan. Ik wist niet precies wat er ging gebeuren, maar het wordt wel spannend.
Beneden aangekomen zag ik dat Cristian er al was.
'Hier eet wat' mijn vader stopte een stuk brood in mijn handen, terwijl Cristian naar mij toe liep en aan mijn haren zat.
'he laat dat wil je?' snauwde ik. Het mocht dan wel een ongebruikelijke ochtend zijn, maar Cristain hoefde daar geen misbruik van te maken.
'ik doe niks, ik denk alleen maar dat er wat van je haar af moet, anders hebben ze meteen door dat je geen jongen bent'
'maar dat ben ik ook niet!'
'ja maar dat weten zij niet. denk je soms dat ze een vrouw aan boord laten?'
Nee, dat daar heeft Cristian wel een punt. Vrouwen laten ze natuurlijk nooit aan boord.
Zonder tegensputteren liet ik Cristian mijn haar afsnijden, tot ongeveer mijn kaaklijn. Daarna duwde hij het mes in mijn handen. 'hier heb je dit mes, daarmee kan je jezelf verdedigen.'
'ga ik alleen dan?' vroeg ik verontwaardigd.
'nee joh tuurlijk niet! Cristian gaat met je mee, maar je denkt toch niet dat hij de hele tijd op je kan letten?' antwoorde mijn vader
Nee, ook dat was waar.'
'kom dan gaan we'
Ik gaf mijn vader nog een dikke knuffel, en David natuurlijk ook. Daarna gingen Cristian en ik weg, naar de haven.

Op de haven aangekomen begon alles een beetje tot leven te komen. Kippen begonnen weer te kakelen en er waren al een paar mensen buiten.
Ook de kapitein die ons een paar dagen geleden had bedrogen stond buiten.
'gaan we bij hem aan boord?' vroeg ik onzeker.
'ja'
'maar hij zal ons herkennen'
'nee joh! hij is vast naar de kroeg geweest en heeft zich helemaal lam gezopen zodat hij niks meer weet.'
We stapten op de kapitein af. Cristain deed het woord; 'Kapitein, wij zijn twee sterke jongens op zoeknaar werk. Heeft u nog een plekje vrij?'
'twee sterke jongens? zo ziet je maat er anders niet uit'
'ach kapitein, wie zegt dat sterk alleen spieren is? Nee, mijn maat kan ontsettend lekker koken, hij is inderdaad niet sterk maar zeilen maken kan hij als de beste! hij heeft namelijk op een zeilmakerij gewerkt snapje?'
'In dat geval is hij welkom. En jij? waarom zou ik jou moeten aannemen snotaap?'
'Ach meneer, dat is toch zo simpel als wat? ik ben een jongen van alle markten thuis! ik kan de mast in klimmen maar aan dek ben ik ook heel handig.'
Het is dat ik de vorige reis wat mensen verloren heb, ga maar mee'
Ik glimlachte naar Cristian en samen gingen we met onze spullen aan boord.