Gevangenis

Wat gebeurde er? Op het ene moment was ik lekker bezig met het eten en op het andere moment waren er allemaal politie mensen. Ze sloten me in en boeide me.
ik wist niet wat er gebeurde voor dat ik het wist werd ik mee naar buiten gesleurt. Mijn vader en broer verbaast achterlatend.
Toen ik net het huis uit was hoorde ik een vrouw schreeuwen 'ZIJ WAS HET! ZIJ WAS HET!'
ik keek om te kijken wie het was, maar door alle bewakers heen had ik niet de kans.
Ik wist niet wat ze van plan waren wat had ik gedaan? waarom pakken ze mij op? Wat is hier gaande? maar niemand had hier antwoord op. iedereen stond mij na te staren, ze spuwden naar me en ik greeg een rotte appel in mijn maag gegooit. ik klapte voorover maar werd ruw aan mijn haren rechtop getrokken.
Normaal is de weg naar de gevangenis best kort, maar nu leek het een eeuwig heid te duren. Ik besloot mijn ogen dicht te doen en te vertrouwen op de bewakers die me stevig vast hielden, nu hoefde ik in iedergeval niet de scheldende mensen te zien.

Na de helse tocht werd ik in de gevangenis gegooit. Het was er koud en donker. Het water liep langs de muren naar beneden en overal lagen op de grond ratten keutels.
Er zat een klein raampje in, met tralies ervoor. in het licht wat erdoor kwam zag ik dat er ook nog andere mensen waren. twee vrouwen en 1 man. Ze zaten alle drie dicht tegen elkaar om zo elkaars lichaamswarmte op te vangen.
Ik besloot in een ander hoek te zitten, maar het was toch wel heel koud. langzaam schoof ik naar het hoopje mensen toe. 'mag ik erbij?' fluisterde ik.
'wat heb je gedaan?' antwoorde en ijskoude harde stem.
'geen idee'antwoorde ik 'ze hebben me opgepakt zonder de reden te zeggen'
'oke, kom er dan maar bij'
'nee!'siste een ander, dit keer hoorde ik dat het een vrouwen stem was. 'nee dit is de dochter van die heks! misschien volgt ze haar moeder op!'
er werd wat gemompeld en ik besloot toch maar bij ze te komen zitten. Toen ik er bijna was voelde ik een harde klap tegen mijn gezicht. ik onderdrukte een schreeuw. een van de gevangenen had mijgeslagen 'blijf uit mijn buurt heks!' werd er gesist.
geschrokken deinste ik achteruit en ging weer terug naar mijn hoek.
Door het raampje kon ik zien dat het donker begon te worden, ik was moe maar kon niet slapen van de kou. Overal liepen de rillingen over mij heen.
Maar terug naar de anderen durfde ik niet meer.
Uiteindelijk dommelde ik toch wat weg. Totdat ik een raar gekraak hoorde...