Roddels

Ik werd weer wakker na een rare droom. Ook deze ging weer over mijn moeder. Ik heb haar dit keer niet gezien maar wel gehoord. Steeds als ik mijn ketinkje stevig vast had kon ik haar horen, ze zij dat ik het begon te leren en dat ik zo altijd contact met haar op kon nemen. Een hele rare droom dus.
Maar ik schonk er maar geen aandacht aan en ging naar beneden. Ik volgde hetzelfde ritueel als elke andere morgen, en opende uiteindelijk de winkel.
Er kwamen twee dametjes binnen, ze staan bekend als de grootste roddeltantes van de stad. Ook nu waren ze druk bezig met hun gesprek;
'Ja de vlammen kwamen huizen hoog!'
'Ik heb gehoord dat er gevaar was dat de hele haven en de stad kon verbranden'
'ja dat zal wel! gelukkig dat het regende, daardoor was het vuur redelijk snel te doven'
'maar het pakhuis is wel helemaal verloren gegaan!'

'dames kan ik u helpen?' viel ik erdoor heen.
de twee dames keken verbaast naar mij dat ik ze gestoord had tijdens hun gesprek. Opeens veranderde hun blik, ze keken bijna tegelijk van mij weg en begonnen te fluisteren tegen elkaar. daarna draaiden ze zich om en liepen de winkel uit.
Verbaast keek ik de twee dames na. Had ik wat verkeerds gezegt? was het zo onbeleeft om te vragen of ze wat wouden kopen?
Ik liet het er maar bij, ik pakte de onderrok van de rijke vrouw in de binnenstad en begon deze te verstellen.

Over de hele dag hadden we maar zeven mensen die brood gekocht hadden, niet onze gebruikelijke omzet dus.
'kom dan sluiten we de zaak, er kkomen toch geen mensen meer vandaag' zei vader.

Ik sloot de deur van de winkel. Daarna keek ik even in de keuken of er nog groentes waren. Eigenlijk niet zo veel meer. Ik besloot nu toch even langs de markt te gaan, de groentes gingen altijd een paar cent naar beneden als het aan het einde van de dag is.
Ik pakte mijn rieten mand en ging naar de markt. Buiten was het slecht weer, het mieserde. er waren ook weinig mensen op straat.
Ik kocht mijn groenten en ging weer terug naar huis. Daar begon ik meteen met het klaarmaken van het eten. totdat ik opeens een grote knal hoorde.