Ik glimlachte. Ze was aanvaard in de groep.

Bart keek ons een voor een aan. 'Volgens mij zijn jullie nog niet lang wakker.'
Ryan grijnsde. 'Eigenlijk, zijn Chloë & ik al lang wakker. Maar Justin hier,' hij gaf me een shop onder de tafel, 'is net wakker geworden.'
Bart lachte. 'Slaapkop! Wij zijn speciaal voor jou al om 7 uur opgestaan!'
Ik gaapte hem even aan en iedereen begon te lachen om mijn ongelovig gezicht. 'Waarom geloof ik daar niets van?'vroeg ik.
Bart haalde zijn schouders op. 'Toch om half tien hoor! En het is vrijdag!'
Ik lachte. 'Mensen, wees blij! Jullie hadden nu normaal school!'
Annelien trok haar wenkbrauwen op. 'Jij ook hoor, Justin!'
'Helemaal niet. Ik moest vandaag normaal naar een interview. Geen school dus.'
Ryan staarde me even aan. 'Wat is hij toch een gelukzak,'mompelde hij. 'Misschien moet ik mijn kans ook maar eens wagen als zanger.'
Nicole grijnsde. 'Liever niet. Mijn oren zullen je héél dankbaar zijn, als je het laat.'
'Nou,'mompelde Ryan. 'De looks heb ik toch al hé?'
Annelien, Nicole en Veerle begonnen te lachen, maar Chloë keek hem serieus aan. 'Tuurlijk, Ryan! Je ziet er fantastisch uit. Als je je zou wassen. En je haar zou doen. En misschien zou de kapper een goed idee zijn?'
Annelien, Nicole en Veerle begonnen nog harder te lachen en ik keek Chloë lachend aan en gaf haar een kusje op haar wang.
Ryan keek haar zogezegd boos aan. 'Als mijn kapper nu op vakantie is? En mijn spiegel en douche kapot?'
'Gatver,'riep Annelien uit.
Lachend wreef Nicole door mijn haar. 'Nou, Justin's haar ziet er redelijk schoon uit. Geen probleem, Chloë.'
Ik keek haar dankbaar aan. Blij dat Chloë zomaar in de groep werd opgenomen, en Nicole haalde haar schouders op.
Chloë lachte nu ook. 'Tuurlijk is Justin's haar proper! Hij is geweldig.'
Nicole knipoogde naar me. 'Hoezo?'
Chloë knipperde verbaasd met haar ogen. 'Hoezo? Ben je blind? Hij ziet er toch geweldig uit?'
'Ziet hij er alleen geweldig uit?'vroeg Veerle.
Chloë keek haar verbaasd aan. Niet doorhebbend dat ze een spelletje met haar waren aan het spelen. Ik kneep zacht in haar hand.
'Tuurlijk niet! Hij ís geweldig! Binnenkant & buitenkant!'
'Volgens mij verschilt zijn binnenkant niet zo van de onze, Nicole,'zei Annelien met een glimlach. 'We hebben allemaal een paar longen, een hart, darmen en zo. Zouden wij dan ook geweldig zijn?' Ze knipoogde naar Nicole.
Chloë bloosde en keek even naar me.
Ik lachte het weg. 'Bij mij is er vast nog wat dat jullie niet hebben. Stembanden die goed werken, bijvoorbeeld.'
Annelien lachte. 'Dat is waar. Ik kan helemaal niet zingen. Maar goed, Chloë, ga jij vandaag ook mee?'
Nicole gaf me een zachte stomp tegen mijn schouder, zonder dat iemand het opmerkte. Alsof ze wilde zeggen Dat heb ik weer goed gedaan, niet? En het was wel waar. Chloë was al geaccepteerd in onze groep.