Bedrogen

'he shit!' begon cristian te schelden!
'shitshitshit! hebben we dit werk voor niets gedaan! wat zijn we ook een stelletje stommerds!'
'rustig nou cris! straks hoord hij ons'
'ach wat maakt dat nou weer uit! waarschijnlijk zit hij lekker in de kroeg met een valse glimlach op zijn lelijke gezicht!'
Ik stond naast een vloekende Cristian, met pijn in mijn rug en ik was moe. Ik had nu echt geen zin in ruzie en voelde me zelf ook bedonderd.
'wat een ongelovelijke eikel is dat zeg!'
'ja cris nou weet ik het wel! en wat wou je ertegen doen?!? wou je hem aangeven? het geld zelf pakken en dan zelf opgepakt worden?'
langzaam kwam cristian tot rust. Ik keek hem diep in zijn ogen aan en zag dat hij nog steeds boos was maar dat het ergste geweest was.
'kom we gaan naar huis' mompelde hij.
En samen sjokten we met pijn in onze ruggen naar mijn huis.
Vader en david zaten wat houdsnijwerk te doen, toen we binnen kwamen.
'hee, waar zijn jullie zo lang geweest?' vroeg mijn vader
'ach we zijn op de haven geweest..' begon ik
'en we zijn daar hartstike bedrogen!' ging cristian verder.
'o! wat is er gebeurt dan?'
Cristian vertelde het hele verhaal terwijl ik water op het vuur zetten voor wat thee.
Toen ik terug naar het gezelschap kwam zaten de drie mannen weer te lachen en gaf ik aan iedereen een kop thee.
Na dat gedronken te hebben ging Cristian weg en wij gingen slapen, om de volgende morgen weer vroeg op te kunnen voor een nieuwe dag.