4. Ready Set Play!

Ik keerde terug naar de jongens die druk bezig waren met gamen, en mijn ogen vonden al snel Bill, gezeten in de zetel. Een glimlach speelde om mijn lippen terwijl ik achter hem ging staan. Zacht legde ik mijn armen over zijn schouders en fluisterde stilletjes "boe" in zijn oor. Een kleine grijns speelde om zijn lippen, en ik voelde de warmte van zijn lichaam onder mijn handen.
Mijn vingers gleden behendig naar de controller die hij stevig vasthield. Zonder aarzelen nam ik de controle over, vernietigde een paar zombies voor hem en behaalde een snelle overwinning. "Laat haar maar, ze is terug," riep Andreas opgewekt.
Terwijl ik gefocust was op het spel, had ik niet gemerkt dat Bill was opgestaan. Plotseling voelde ik zijn sterke armen om me heen en werd ik op zijn schoot getrokken in de zetel. Mijn concentratie verdween als sneeuw voor de zon, maar het zalige gevoel van op Bills schoot zitten overtrof alles.
"Je hebt me afgeleid," zei ik lachend terwijl ik mijn blik ontmoette met die van Bill. Hij grijnsde ondeugend en drukte een zachte kus op mijn voorhoofd. "Dat was precies de bedoeling," fluisterde hij plagend.

We hadden ons verdeeld in teams, en ik bevond me nu aan de zijde van Georg voor een wedstrijd tegen Gustav en Andreas. De opwinding hing in de lucht terwijl we ons klaarmaakten voor de strijd, en de sfeer tussen Georg en mij was onmiddellijk weer goed. Alsof de tijd had stilgestaan en we de draad oppikten alsof ik nooit was weggeweest. Het voelde vertrouwd en fijn, met een vleugje ondeugendheid in onze lach.
Midden in ons intense spel, onderbroken door het geluid van exploderende zombies en onze eigen aanmoedigingen, ging plotseling de gsm van Bill af. Hij aarzelde niet en nam op, terwijl hij Hans, hun manager, op luidspreker zette. Georg had het spel even op pauze gezet, en iedereen keek nieuwsgierig naar Bill, zich afvragend waarom de manager op dit late uur belde.
Bill begroette Hans aan de andere kant van de lijn, maar de sfeer werd meteen gespannen. "Waarom moet ik via de media te weten komen dat het gedaan is tussen jou en Alissa?" klonk Hans' bezorgde stem. Ik zag Bill rood worden terwijl Hans zijn ongenoegen verder uitte.
"Ik lees hier in een interview dat ze zegt dat het gedaan is tussen jullie. Zoiets hoor ik wel te weten, hé," vervolgde Hans. Bill pakte snel zijn gsm en zette de luidspreker af voordat hij de woonkamer uitging om in alle rust met Hans te bellen.
Tom haalde zijn schouders op en zei, "Gelukkig dat David onze manager niet meer is, want anders zou hij er nogal van langs krijgen nu." Een flauwe glimlach verscheen op mijn gezicht, maar bij het horen van Davids naam voelde ik al een lichte nervositeit opkomen.
"Ja, met Hans gaat het wel meevallen," zei Gustav geruststellend.
"Kunnen we verder spelen?" vroeg Andreas enthousiast. Georg duwde op de knop om het spel te hervatten, maar ik merkte dat mijn concentratie verdwenen was. "Elise!" riep Georg opeens, "Achter je!" Maar ik stond al op en gaf de controller aan Tom. "Ik ga even bij Bill checken," fluisterde ik, terwijl ik me een weg baande door de woonkamer.
Eenmaal buiten de woonkamer, begaf ik me richting Bill zijn slaapkamer. Het geluid van zijn stem vermengde zich met de zachte tonen van het gesprek dat hij met Hans voerde. Ik klopte voorzichtig op de deur en opende deze langzaam, niet zeker of hij gestoord wilde worden.
"Billy?" vroeg ik zachtjes terwijl ik naar binnen keek.
Hij gebaarde dat ik naar binnen mocht komen en rondde het gesprek met Hans af. "Oke, is goed Hans. Ik zie je morgen," zei Bill, zijn stem rustiger nu het zakelijke gesprek ten einde was. Ik ging naast Bill op het bed zitten en vroeg of alles oké was. Bill knikte en deelde mee: "Ik heb aan Hans uitgelegd dat we weer samen zijn. Maar hij wil ons morgen spreken."
"Oke," knikte ik begrijpend. Ik vroeg me af waarom Hans een gesprek wilde met mij erbij, maar ik besloot het voor nu los te laten. "Morgen beginnen ook de repetities voor onze Humanoid tour," vervolgde Bill, "dus het komt mooi uit dat je mee kunt gaan."
"Spannend," zei ik met een glimlach. Bill trok me dichter naar zich toe, en mijn hartslag versnelde automatisch. Zijn vingers streelden zacht over mijn gezicht, en zijn lippen kwamen dichterbij. We begonnen met kussen, maar al snel werden we gestoord door een duidelijk gekuch in de kamer.
Geschrokken verbraken we de kus en zagen Tom in de deuropening staan. "Allez Bill, kom, we moeten spelen tegen Gustav en Andreas," riep Tom, waardoor we allebei even moesten lachen om de onverwachte onderbreking. "We komen eraan," antwoordde Bill met een grijns terwijl hij opstond van het bed. Een lach speelde om Bills lippen terwijl hij opstond. "Later," fluisterde hij tegen me.