Potions

De volgende ochtend toen ik wakker werd leek het gezicht van de oude man in mijn geheugen gegrift te zijn. Ik kreeg het beeld maar niet uit mijn hoofd. Toch vergat ik het snel, want op de gang waren een aantal mensen aan het schreeuwen. ‘LAAT ME MET RUST!!’hoorde ik Zoë schreeuwen. Ik liep behoedzaam naar de muur en keek om het hoekje. Paulina en haar groep stonden om Zoë heen. ‘We zullen je leren om ons te verraden!’riep Paulina. ‘Ik heb jullie niet verraden, hoe kan dat??’vroeg Zoë, maar voordat Paulina kon antwoorden, viel ze al verlamd op de grond. Ik stond met opgeheven stok naast de groep. ‘Laat haar met rust.’siste ik tegen de rest van de groep. Die keken me geschrokken aan. ‘Kom, we gaan.’zei een van de groep. Ze sleepten Paulina mee. ‘Hebben ze je pijn gedaan, Zoë?’vroeg ik terwijl ik haar overeind hielp. ‘Nee. Bedankt voor je hulp, ze hadden me echt afgemaakt.’ Ik wuifde haar bedankje weg. ‘Daar zijn vrienden toch voor?’ Ze knikte en glimlachte. ‘kom, we gaan naar de Grote Zaal.’zei ze. ‘Ik heb honger.’We liepen samen naar de Grote Zaal. Paulina en haar gang was nergens te bekennen. We gingen eten, en toen kwam Anderling onze roosters uitdelen. Ik keek op het rooster. ‘Cool! We hebben eerst een blokuur Toverdranken!’zei ik. ‘En daarna een uur Verweer Tegen de Zwarte Kunsten, en dan ook nog eens Gedaanteveranderingen!’ Zoë keek ook blij. ‘De leukste vakken eerst!’ Ik knikte.
We aten ons eten op en gingen toen op zoek naar de kerkers. Die hadden we al snel gevonden, dus konden we nog even wachten voordat de leraar zou komen. Langzaam kwamen meer Griffoendors eraan lopen. We hadden Toverdranken samen met Ravenklauw, gelukkig niet met Zwadderich. Niet veel later kwam de leraar. Ze liep naar de deur en deed die open. ‘Naar binnen, zonder een woord te zeggen.’zei ze. Zoë en ik keken elkaar aan. We wisten van elkaar wat we dachten. Dit zou niet erg leuk worden. ‘Vandaag gaan we simpel beginnen. Sla pagina zes van je Toverdrankenboek open en brouw de drank. De ingrediënten staan in de kast, dus pak wat je nodig hebt.’ Met een zwaai vloog de deur los. ‘Begin maar.’ Ik liep naar de kast en pakte wat ik nodig had. Toen bekeek ik de bereidingswijze een goed. Dit zou een makkie worden, die had ik nog met mijn moeder gemaakt in de zomer. Ik begon snel aan de drank, en al gauw had het de kleur die het moest krijgen. Als we het klaar hadden, moesten we het zeggen. Ik was nog niet eens het hele eerste uur bezig. Ik stak mijn hand op. ‘Ja, juffrouw..?’ ‘Lubbermans, mevrouw. Ik heb de drank af.’ Ze keek verbaasd. ‘O ja? Dat moet ik zien.’ Ze liep naar me toe. Ze keek ernaar. Toen rook ze eraan. Ze roerde even in mijn ketel. ‘Een perfecte drank, juffrouw Lubbermans.’ Iedereen in de kerkers keek me verbaasd aan. ‘Hoe krijg je het voor elkaar?’ Ik keek bescheiden. ‘Gewoon goed lezen, en toch snel werken. O ja, en oefenen natuurlijk.’ Ze snapte me niet, maar ik was niet van plan te zeggen wat ik bedoelde. ‘Als je wilt mag je de drank wel maken op pagina..’ ‘Ik kan al deze dranken al, professor.’onderbrak ik haar. ‘Mag ik misschien een drank maken voor gevorderden?’ Ze zocht even naar de juiste woorden. ‘Helaas heb ik strikte regels, juffrouw Lubbermans. Ik mag jullie geen dranken laten maken uit een ander jaar dan het uwe.’ Ik rolde met mijn ogen. ‘O, krijgen we dat gezeik weer.’zei ik. ‘We zijn te klein, te onervaren, om moeilijkere dranken te maken.’zei ik met een vervormd stemmetje. ‘Nou, professor, ik zal u eens wat vertellen. Vorig jaar heb ik een perfecte Wolfsworteldrank gebrouwen.’ Ze keek me met open mond aan. ‘Dat.. dat..’stamelde ze. ‘Dat kan, professor. Stuur mijn ouders maar een uil als u me niet geloofd. Of nog beter, vraag het mijn vader eens bij het eten, ik weet zeker dat hij wel antwoord wil geven.’ De professor keek eens rond. ‘Nou.. ehh.. Ga dan maar… ehh…’ Ik wachtte rustig met mijn armen over elkaar. ‘Je kunt gaan, als je wilt, en wat anders doen tot je volgende les.’ Ik wist niet hoe snel ik mijn spullen moest pakken en de professor verbaasd achter moest laten.