52. Samen koken

Simone legde de lange vingers in een kom sterke koffie op het aanrecht. Terwijl ik een mixer en een kom uit de kast haalde, vroeg ik: "Simone, wat is het geheim van een perfecte tiramisu?"
Simone lachte terwijl ze begon met het scheiden van de eierdooiers van de eiwitten. "Nou," begon ze, "het belangrijkste is om verse ingrediënten te gebruiken. Verse eieren, goede koffie, en echte mascarponekaas maken echt het verschil. Maar het geheime ingrediënt is liefde!"
Ik glimlachte terwijl ik de suiker en mascarponekaas aan de dooiers toevoegde. "Ik kan zien dat er hier veel liefde in huis is," zei ik.
Simone knikte instemmend en begon met het kloppen van de eiwitten tot ze stijve pieken vormden.
Ik mengde voorzichtig de mascarpone-mix en de eiwitten samen en voegde een snufje cacao toe voor de finishing touch.
Terwijl Simone en ik bezig waren met het maken van de tiramisu, hoorde ik plotseling voetstappen op de trap. Tom kwam de keuken binnen met kleine oogjes en gekleed in een losse trui en joggingbroek. Hij zag er slaperig uit en vroeg meteen, "Is Bill al beneden?"
Ik keek op en glimlachte. "Nee, ik denk dat Bill nog steeds slaapt," antwoordde ik.
Tom zuchtte. "Hmm, dan ben ik verloren," mompelde hij. "Goedemorgen trouwens!" zei ik met een glimlach.
Simone draaide zich om van het aanrecht waar ze bezig was en zei met een warme stem: "Goeiemorgen, Tom. Zal ik het ontbijt voor je klaarzetten?"
Tom rekte zich uit en gaf een geeuw voordat hij met een nog slaperige glimlach antwoordde: "Klinkt heerlijk!"
Simone zorgde met zorg voor het ontbijt voor Tom. Ze legde een bord voor hem neer met vers geroosterd brood dat nog heerlijk warm was. Ze versierde het bord met verschillende soorten beleg, zoals kaas, ham, en jam, en voegde enkele schijfjes sappige sinaasappel toe als garnituur. Ze schonk het glas met vers geperst sinaasappelsap voorzichtig in en plaatste het naast het bord.
Terwijl ze dit allemaal klaarzette, keek ze me aan met een glimlach die liet zien hoezeer ze genoot van het verzorgen van haar gezin. Het was duidelijk dat Simone een hartelijke en zorgzame moeder was.
Tom zat aan de ontbijttafel, zijn ogen afwisselend gericht op zijn ontbijt en ons bezig in de keuken. Hij nam een slok van het verse sinaasappelsap en knikte tevreden. Tom leunde achterover in zijn stoel en zei, "Het is geweldig om een keer geen catering of hotelontbijt te krijgen."
Terwijl Tom genoot van zijn ontbijt, vroeg hij nieuwsgierig wat we aan het doen waren. Simone straalde van enthousiasme en legde uit: "Elise heeft voorgesteld om voor ons te koken, en we zijn nu bezig met de tiramisu."
Toms ogen lichtten op bij het horen van het woord 'tiramisu', en een brede glimlach verscheen op zijn gezicht. "Tiramisu? Serieus? Dat is mijn favoriete dessert!"
Simone knipoogde naar mij, en ik zette de kom met Tiramisu voorzichtig in de koelkast. Terwijl ik dit deed, had Tom zijn ontbijt beëindigd en stond op. Hij liep met zijn bord naar de keuken, plaatste het in de gootsteen en begaf zich vervolgens naar de woonkamer.
Nog geen twee minuten later hoorden we het zachte getokkel van een gitaar en Simone keek bezorgd mijn kant op.
"Tom, alsjeblieft, werk niet op je vrije dagen," riep ze richting de living. Maar Tom had hier geen gehoor naar en speelde gewoon verder.

Terwijl Tom in de woonkamer op zijn gitaar speelde, klonken de andere voetstappen van de trap als een zachte, slaperige symfonie die aangaf dat de ochtend langzaam overging in de middag. Ik wierp een blik op de ouderwetse klok aan de muur en besefte dat het al half twee 's middags was. Simone had dus gelijk gehad dat de jongens graag uitsliepen als ze thuis waren.
Bill, nog een beetje slaperig maar met een warme glimlach op zijn gezicht, begroette ons. "Goeiemorgen," mompelde hij. Ik stapte naar hem toe en gaf hem een voorzichtige knuffel. "Goeiemorgen, Bill," glimlachte ik. Hij rekte zich uit en liet een tevreden zucht horen.
Simone begon met het klaarzetten van het ontbijt voor Bill, en hij ging aan de keukentafel zitten. "Heb je goed geslapen?" vroeg Simone aan haar zoon, terwijl ze een bord met versgebakken brood en beleg voor hem neerzette.
Bill wreef in zijn ogen. "Ja, ik heb super goed geslapen," antwoordde hij met een oprechte glimlach.
Simone stond aan het aanrecht en schonk met liefdevolle aandacht een kop dampende koffie voor Bill en mij in. De warme, vertrouwde aroma's van versgebakken brood en koffie vulden de keuken terwijl ik naast Bill plaatsnam.
Tom betrad de keuken met zijn typische nonchalante houding, begroette zijn broer met een ingetogen knikje, en koos een plekje aan de overkant van de tafel. Bill, gehuld in een nonchalante outfit, had al een hap genomen van het versgebakken brood. Tom, aan de andere kant van de tafel, aarzelde niet om een stukje brood van Bill's bord te grissen, wat een licht protest ontlokte bij zijn tweelingbroer, hoewel er een speelse glimlach in zijn ogen glinsterde.
Terwijl Bill zijn aandacht op mij richtte, vroeg hij met een belangstelling, "Heb je goed geslapen, Elise?" Ik knikte met een oprechte glimlach en antwoordde, "Ja, heerlijk. En ik ben al druk bezig geweest met koken voor jullie." Terwijl ik nog een slok nam van mijn koffie, zei Simone "Het is echt een schatje, die Elise." Bill knikte instemmend.
Bill bleef me aankijken terwijl hij vroeg, "Wat heb je klaargemaakt?" Ik voelde mijn hart een sprongetje maken bij zijn aanhoudende blik. Even was ik verloren in zijn ogen, maar toen antwoordde Tom voor me, "Tiramisu." Ik had meteen door wat er gebeurde en lachte, "Ja, Tiramisu. En zo meteen ga ik een vegetarische lasagne maken." Bill reageerde enthousiast, "Ooh, lekker."
Tom, die duidelijk vol zat met inspiratie, keerde zich tot zijn tweelingbroer en zei, "Hey, Bill, ik had net een idee voor een nieuwe song." Hij was opgetogen over zijn eigen creativiteit en ik zag zijn ogen fonkelen.
Bill, geïnteresseerd, vroeg, "Wat je daarnet speelde?" Maar voordat Tom kon antwoorden, mengde Simone zich tussen de twee. "Jongens, jullie weet wat ik van werken op een vrije dag vind."
De jongens negeerden hun moeder compleet en Tom sprong op van zijn stoel. "Kom op, ik laat je horen wat ik in gedachten had," drong hij aan. Bill volgde zijn tweelingbroer naar de woonkamer. Ik lachte en draaide me naar Simone. "Laat ze maar doen," zei ik tegen haar met een glimlach. "Het is duidelijk dat ze hun plezier halen uit muziek maken, zelfs op hun vrije dagen." Simone zuchtte en glimlachte tegelijkertijd. "Je hebt gelijk," antwoordde ze. "Ze zijn altijd zo gepassioneerd over hun muziek. Het is moeilijk om ze tegen te houden."