Ik keek om en staarde in zijn ogen. Ik schrok op, hij was geruisloos bij me komen staan en staarde naar dezelfde foto als ik daar net.
“Je was hier toen hij gebouwd werd?”
Hij knikte en vervormde zijn marmeren voorhoofd in een frons. Soms, had ik geen idee wat er met hem was. Iedere keer dat ik dacht dat ik hem kende, veranderde en deed hij iets anders zodat ik weer twijfelde.
“Wat heb je nou?”
Hij zuchtte en keek me betekenisvol aan,”Ik wil niet altijd terug denken aan die tijd… nu is nu.”
“Maar je lijkt zo gelukkig…”
“Dat ben ik nu ook, met jou…”
Hij wikkelde zijn armen om heen en trok me tegen zich aan, “Nee, ik ben gelukkiger!” mompelde hij en drukte een kus op m’n lippen. Ik kon m’n hart voelen kloppen, sneller en sneller en sneller. Hij lachte en liet mijn lippen los,”Je bent zo onvoorspelbaar…”
Het was moeilijk om me nu nog te focussen op een antwoord. Zijn adem streek langs m’n gezicht, de koelte van zijn huid kroop in die van mij en op een vreemde manier leken zijn lippen een magneet te zijn.
“Waarom?” stootte ik uit.
“Ik snap zo veel dingen niet aan je…”
Nou, dan zijn we met z’n .
“Waarom gaat je hart zo snel?” vroeg hij zacht.
Ik keek hem verbaasd aan, nog verbaasder dat hij het echt leek te menen.
“Ik-euhm…”
Ik zocht naar manieren om het hem uit te leggen maar hij had me van mijn stuk gebracht op de meest ridicule manier, door te zeggen dat hij dat niet snapte. Ik wou zeggen dat hij dom was, maar ik vond het te schattig omdat te doen.
“Jij.”
“Ik?”
Ik knikte,”Heb je nooit gemerkt hoe een hartslag gaat van een meisje die verliefd is?”
Hij dacht na, fronste er bij en stal zelfs door die kleine beweging m’n hart.
“Ben je verliefd?”
Meende hij dit nou?
“Nee, ik dol maar met je…” zei ik, sarcasme droop er af.
“Verliefd..” grijnsde hij, op een manier dat ieder meisje zou doen smelten.
Ik gromde naar mezelf en toch probeerde ik m’n irritatie voor hem verborgen te houden. Hij versterkte zijn greep om m’n middel en sloot mijn blik vast in die van hem. Daar was die hartslag weer, erger dan die ervoor. “Op mij?” vroeg hij zacht, liet zijn lippen net voor die van mij hangen. Ik weerhield mezelf van mijn handen in zijn haar te klemmen en te vergeten dat hij een bloed drinkende vampier was.
“Nee, op de paus! Die is zo sexy! Hebben jullie niet dezelfde leeftijd ongeveer, ik heb iets met oude mannen. Misschien moet je me is aan hem voorstellen. Waarom heb jij geen grijs haar of rimpels, ik vind dat zo…”
Hij liet me zwijgen en drukte zijn lippen tegen de mijne, hij was de gene die zijn grip verloor.
Hij liet m’n lippen los,”Sexy…” maakte ik mijn zin af.
Hij lachte en fronste zijn voorhoofd.
“Daar heb je die rimpels, nu nog het grijze haar…” ik ging met m’n vingertoppen over de frons die zich gevormd had op zijn voorhoofd. Hij nam m’n hand,”Ik krijg nog eens grijs haar van jou!”
“Goed, laat me dan maar doen, zo grijs haar…” ik woelde door zijn haren en glimlachte.
“Ik neem m’n woorden terug,” spotte hij,”ik heb je sarcasme niet gemist…”
Ik kuste hem weer,”Zou wel sexy zijn zo, seks in een kerk.”
Hij knikte en lachte,”Niet nu, een andere keer”
Ik kuste vlug zijn lippen,”Daar hou ik je aan, naar huis?”
“Huis,” bevestigde hij. Hij grijnsde, gooide de poorten open en trok me op zijn rug.
“Kapitein? Naar mijn huis…”
“Natuurlijk jufrouw, ik hoop dat u van de reis geniet en Danku voor het reizen met Hale Airlines.”
“Geloof me schat, je mag dan wel geen rimpels hebben of grijs haar of zo’n sexy petje van een echte vliegkapitein, ik ga nooit nog met een auto rijden.
“Oh nee?”
“Nee, vanaf nu ben ik je vast én enige klant…”
“Zou het niet anders willen.”
Hij nam m’n armen om hem heen, kuste m’n hand en zette het op een lopen. De wind door m’n haar deed goed en als gisteren nam de slaap me over.
“Ik hou van je….” mompelde ik slaperig.
“Ik ook van jou, meer dan van wie dan ook,” fluisterde hij. Zijn stem was als een melodie van een slaapliedje, liet me indommelen.
“Ik wil niet slapen, ik wil voor eeuwig wakker blijven, net als jij…”
“Jij kan dromen over de dingen die je wilt in het leven, dat kan ik niet…”
“Maar ik heb alles al…”
“Dat denk je, laat het me in de morgen weten, goed?”
“Ga je er zijn?”
Hij knikte,”Ja, dat beloof ik.”
Ik sloot m’n ogen, viel in slaap en droomde over iets dat ik nog niet had… onsterfelijkheid.

Reageer (6)

  • Fischer

    Aaahh hoe lief! :3
    Jasper is leukk ^^
    Snel meeeer

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen