18. What the F Tom

Terwijl ik daar zat, met mijn hoofd gebogen over mijn koffie, liet ik de woorden van Tom door mijn hoofd spoken. Het was verwarrend en overweldigend. Tom leek echt gevoelens te hebben voor de andere Elise. Het idee dat zij Bill had bedrogen met Tom was al schokkend genoeg, maar nu leek het erop dat Tom serieus met haar bezig was.
Ik vroeg me af waarom Elise van deze wereld ervoor had gekozen om van realiteit te wisselen. Misschien had ze zichzelf in de nesten gewerkt en wilde ze een nieuwe start maken. Of misschien was er iets anders aan de hand dat ik niet begreep. Hoe dan ook, het was duidelijk dat deze situatie ingewikkeld was en dat ik erin verstrikt was geraakt.
Terwijl ik in mijn gedachten verzonken was, werd ik plotseling uit mijn overpeinzingen gehaald door het geluid van gekuch en gerommel. Ik keek op en zag Gustav tegenover me zitten. Zijn vriendelijke glimlach verwelkomde me in de nieuwe dag.
"Goeiemorgen, wat ben jij er vroeg bij," merkte Gustav op. Ik knikte, en zonder aarzelen vroeg hij, "Hoe gaat het met Bill?" Ik had deze vraag vandaag al eerder beantwoord.
"Ik denk dat Bill het erg moeilijk heeft," antwoordde ik oprecht. "Het is gewoon een hele verwarrende situatie, en ik voel me er ook rot over."
Gustav knikte begrijpend en zei, "Het verbaast me dat Bill nog steeds met je wil omgaan. Hij zou Tom nooit laten vallen, dus ik dacht dat hij alle schuld bij jou zou leggen."
Ik wist niet goed hoe te reageren op die opmerking. Net op dat moment kwam Georg binnen, wat een welkome afleiding bood. Ik begroette hem met een glimlach en hoopte dat dit gesprek niet verder zou gaan waar Gustav het had achtergelaten.
Georg kwam dus binnen en bracht meteen wat luchtigheid in de situatie. Hij grinnikte en zei, "Zeg niet dat jullie ook al een affaire hebben, he!" We schoten allemaal in de lach, en Gustav voegde eraan toe, "Too soon, bro."
Ik bood Georg een kopje koffie aan, en we begonnen te praten over de film die we gisteren samen hadden gezien. Het voelde goed om even te ontspannen en te genieten van elkaars gezelschap, weg van alle verwikkelingen en problemen die zich hadden voorgedaan.
Terwijl we gezellig aan het praten waren, kwam Tom plotseling terug de gemeenschappelijke ruimte binnen. Georg, altijd klaar voor een grap, begroette hem met een plagerige opmerking: "Daar is onze sleeping Beauty!" We lachten, maar Tom's gezicht stond doodserieus.
Plotseling barstte hij los: "Waarom wil je ons geen kans geven, Elise? Ik ben zo verliefd op jou!" Mijn ogen werden groot van verbazing. Georg en Gustav keken ook geschrokken. Georg nam meteen actie en gaf Tom een stomp, duidelijk verrast door zijn bekentenis.
Tom's onthulling zorgde voor een hoop onrust en Georg kon zijn frustratie niet langer inhouden. "Tom, dit kun je niet menen!" riep hij uit. "Heb je al niet genoeg onrust veroorzaakt? Je hebt er verdomme al mee geslapen!" Gustav probeerde de situatie te kalmeren: "Kunnen jullie wat stiller zijn? Straks hoort Bill alles."
Georg nam Tom stevig bij de arm en sleurde hem mee naar voren in de bus, weg van ons.
Terwijl de bus tot stilstand kwam, vroeg Gustav: "Wat heeft dat te betekenen?" "Tom was hier voor jullie en zei toen dat hij mij niet kon vergeten. Heb gezegd dat hij mij uit zijn kop moest zetten."
Plotseling stond Bill achter ons en keek recht in mijn ogen toen ik omdraaide, waarschijnlijk om te zien welke versie van Elise aanwezig was. Ik gaf hem een klein knikje om te laten weten dat ik het was, en ik zag hem duidelijk ontspannen.
"Goeiemorgen, Bill," begon Gustav. "Waarom staat de bus stil?" vroeg hij meteen.
Gustav vervolgde: "Tom en Georg... zijn even naar buiten gegaan om te roken."
Bill, die blijkbaar nietsvermoedend was over de eerdere gebeurtenissen, reageerde ontspannen: "Oh ja, een sigaret kan ik ook wel gebruiken, komen jullie mee?"
Gustav probeerde Bill nog tegen te houden en zei, "Je weet dat we eigenlijk zo weinig mogelijk mogen roken op tournee, Bill."
Bill haalde zijn schouders op en antwoordde, "Ja, als de anderen het mogen, kunnen wij ook wel, toch Elise?"
Ik wist niet wat ik moest doen en keek in paniek naar Gustav. Uiteindelijk stemde Gustav toe en zei, "Oke, oke, ik ga eerst." Hij ging luidruchtig naar buiten om aan Tom en Georg te laten weten dat ze eraan kwamen.

Ik sta buiten met de band en zie hoe Tom gekalmeerd lijkt te zijn, zonder iets te zeggen. Bill biedt me een sigaret aan, maar ik sla vriendelijk af. Ik ben geen roker. Maar Tom merkt dit meteen op: "Ooh Elise, normaal rook je meer dan ons samen." Ik voel me betrapt en zeg: "Ik ben gestopt." Het is een leugentje om bestwil, want ik wil niet toegeven dat ik eigenlijk niet de Elise ben die ze denken dat ik ben. Nu weet ik ook dat de andere Elise wel een roker was.
David stormt plots naar buiten en begint een preek te geven. "Jullie weten toch dat jullie niet mogen roken tijdens de tour? En Bill, jij zeker niet, je moet je stem sparen!! We hebben gisteren ook niet gerookt," bromt Tom. David overweegt het even en zegt dan: "Hmm, we moeten nog een paar uurtjes rijden, en dan zouden we tegen de middag in het concertgebouw moeten zijn." Iedereen dooft zijn sigaret en gaat terug de tourbus in. De sfeer is gespannen na Davids uitbrander.