- 1

'Pap, ik ben even weg, oke?' 'Ja, goed!' hoor ik mijn vader roepen. Ik zet mijn muziekspeler aan en loop naar buiten. Ik moet even wandelen. Ik kan mijn vader toch niet overhalen om terug te verhuizen naar Los Angeles, dus kan ik het er hier beter maar het beste van maken, toch? Meeneuriënd met de muziek blijf ik lopen. Lopen, lopen, lopen. Links, rechts, links, rechts. Mijn voeten lopen op de maat van de muziek. Dan stopt de muziek en begint het volgende liedje, maar ik blijf lopen. Ik ben zo aan het focussen op mijn voeten dat ik niet zie wáár ik nou precies heen loop, en ik bots tegen een muur aan. 'Auw!' Op een hek, twee meter verderop, kijkt een kraai me bijna spottend aan. 'Wat nou?' vraag ik boos. Dan realiseer ik me dat ik dom bezig ben en loopt verder. Eigenlijk ziet Mystic Falls er best wel leuk uit. Er staan schattige huisjes en er is veel groen. Mijn voeten doen zeer. Uitgeput laat ik me op een bankje zakken, en doe mijn ogen even dicht om ze te laten rusten.

'Nieuw hier?' Mijn ogen vliegen open. Het is donker, alle lantaarnpalen zijn aan. Verward kijk ik op mijn horloge. Het is half zeven. Ik vlieg overeind en bots tegen iemand aan. 'S-sorry.' stamel ik. 'Geen probleem.' Ik kijk omhoog en zie een knap maar arrogant gezicht grijnzen. Hij steekt zijn hand uit en ik pak hem vast, zodat hij me overeind kan helpen. 'Ik kan wel tegen een stootje.' Hij knipoogt. 'Damon Salvatore.' Ik trek een wenkbrauw op en bekijk hem keurend. 'Ik ben Rhae Ingerton. En inderdaad nieuw hier.' 'Leuk je te ontmoeten, Rhae.' Hij grijnst weer als hij ziet dat ik hem bekijk. Meteen begin ik te blozen. 'Moest je niet.. ergens heen ofzo?' Hij trekt speels één wenkbrauw op. 'Oh, dat is waar! Nou, ik zie je nog wel.' Hij steekt een hand naar me op. 'Ga nou maar.' Ik loop weg en kijk nog even over mijn schouder om naar hem te zwaaien, maar hij is al weg. Hm. Rare verschijning.