Gale

"Ik... Ik moet het proberen. Mijn krachten onder controle krijgen. Dat weet je, Gale." Zegt hij , haast smekend.
Dat raakt Gale natuurlijk. Hij weet hoe erg Liam er mee zit dat hij zijn krachten nog niet over controle heeft. Dat kan hij alleen maar begrijpen. Maar de bloedzuigers van dit instituut zijn niet de oplossing. Daarbij weet Gale zelf niet eens of het mogelijk is om compleet én altijd deze krachten onder controle te houden. Aangezien zijn handen nog steeds behoorlijk heet zijn.

"Kunnen we... Praten... Straks?" Vraagt Liam onzeker als Gale naast hem staat. "Gewoon wij tweetjes?"

Dan zou Gale toch eerst iets rustiger moeten worden. Maar hij stemt wel in met dat voorstel.
‘Geef me even tien minuten, goed?’ Zegt Gale daarop. ‘Dan zie ik je in onze kamer’
Met gloeiende handen, die hij zoveel mogelijk verbergt, loopt hij met snelle passen weg. Zwarte rook verschijnt er dan rondom zijn handpalmen.
Shit.
Snel gaat hij naar buiten om niet weer het brandalarm te activeren. Buiten probeert hij terug te kalmeren. Zijn gedachten gaan terug naar de kus die Liam en hij hebben gedeeld en dat lijkt hem sneller te kalmeren dan gewoonlijk.
Na een aantal minuten kan hij dus terugkeren naar zijn kamer, waar hij wacht totdat Liam naar hem toe komt.