The fifth weel.

Ik vond mijn vriend, Justin, die nog niet verliefd was, of toch nog niet echt, nergens meer.
Nu was het de hele tijd de verliefd-kijkende, verliefde, naar-Chloë-verlangende Justin.
En eerlijk gezegd, was dat niet leuk.
Ik voelde me te veel, dus zei ik dat ik maar in de logeerkamer ging liggen.
Justin keek niet eens op van hun kus.
Chloë keek even naar me en wierp me een flauwe glimlach toe.
Ik glimlachte terug. Of deed toch iets dat daarop leek. Niet echt in staat te glimlachen.
Ik wist dat ze het niet slecht bedoelde, maar ze palmde écht heel mijn vriend in.
Ik ging maar snel in de logeerkamer liggen, en viel in slaap...

Justin's pov:
Chloë keek me een beetje beschuldigend aan, toen Ryan de kamer uitliep, en ik wist waarom.
Ik was niet echt een leuke vriend nu, natuurlijk. Maar ik wilde bij Chloë zijn!
Ze zuchtte en ik zuchtte ook.
'Sorry,'mompelde ze. Ze legde zich neer op het bed.
'Je palmt me helemaal in,'prevelde ik in haar oor, terwijl ik me naast haar neerlegde.
Ze zuchtte weer. 'Het spijt me. Ik ben gewoon... zó blij dat ik je zie.'
'Ik zei niet dat ik het erg vond,'mompelde ik, voor ik haar zacht kuste.
Ze legde haar hoofd tegen mijn schouder, en ik bedacht dat ik écht nog nooit zó gelukkig was geweest, met haar handen in mijn haar, haar lippen op de mijne en mijn handen om haar middel.
Ik kon gewoon niet gelukkiger zijn. Niemand was gelukkiger dan ik nu was. Want ik was met MIJN ware liefde.
En deze nacht werd zelfs nóg geweldiger.

Mensen met een gore fantasie denken nu meteen gore dingen. En ik moet zeggen, ze hebben gelijk, over wat er nu gebeurt.

Normale mensen denken nu 'Aah, hoe lief' of zo, en zij hebben ook gelijk. Gewoon op een andere manier. x)