I know where I want this to go.
maar...
het is precies wel leuk.
De hele tijd zaten Justin en Chloë naar elkaar te kijken.
Maar niet zomaar te kijken. Ze zaten echt zo verliefd te kijken. En dat is dus nog erger dan gewoon naar elkaar kijken.
Véél erger.
Ik herkende Justin bijna niet meer. Oké, ik wist al dat Chloë hem al wat veranderd had. Zoals dat hij bijvoorbeeld superveel naar haar belde, dat het op msn zo'n half uur duurde voor hij antwoordde, omdat hij ook met Chloë was aan het chatten, dat hij in het weekend nooit meer naar me kon komen of zo, want hij ging naar Chloë, maar nu Chloë hier was!
Wat had ik medelijden met die moeder van Chloë, die dit al een paar weken had moeten aanzien.
Ik had zelfs medelijden van mezelf en vroeg me af wat ik hier eigenlijk deed.
'Justin,'riep ik, terwijl ik met mijn hand voor zijn ogen zwaaide. Ik moest hem maar eens van planeet Chloë gaan halen. Voor het helemààl uit de hand liep.
Justin knipperde verbaasd met zijn ogen en keek me vragend aan. 'Wat, Ryan?'
Chloë en Justin keken me beiden een beetje geïrriteerd aan. Leuk. Als ze liever verder gingen met hun verliefd gedoe.
'Zullen we geen film gaan zien?'
Chloë en Justin keken me aan alsof ik Chinees sprak.
'Final Destination of zo?' Justin en ik vonden die films geweldig.
Maar tot mijn verbazing barstten Justin en Chloë in lachen uit. Verbaasd keek ik hen aan.
'Wat? Heeft Chloë die al gezien of zo?'
Toen hij uitgelachen was, antwoordde Justin. 'Nou, ja. Sorry, Ryan, maar Chloë vind Final Destination zó saai, dat ze erbij in slaap valt.'
Chloë bloosde.
'En daarna bijna roept dat je de gordijnen dicht moet doen.'
Nu bloosde ze nog harder, en gaf Justin een stomp.
'Huh?'was het enige wat ik zei.
Justin keek me verontschuldigend aan. 'Sorry, man. We hebben hem samen gezien.'
'Ja weet ik, Justin,'mompelde ik, nog altijd nadenkend over waarom ze daar zo hard mee moesten lachen.
'Chloë & ik,'verduidelijkte Justin.
'Oh,'mompelde ik. Ze hadden er vast iets super geestig mee voorgehad, want Chloë lachte nog steeds een beetje.
Justin's pov:
'Chloë & ik,'verduidelijkte ik.
'Oh,'mompelde Ryan. Hij zag eruit alsof hij zich vreselijk verveelde, en dat kon ik ook wel begrijpen. Ik wist nog hoe het was toen Ryan met Shelsey was en ik er op moest kijken.
'Zullen we maar wat gaan doen?'vroeg ik dan maar.
Ryan knikte en keek me dankbaar aan.
Ik stak mijn hand uit naar Chloë, en eerst snapte ik niet waarom ze mijn hand niet aanpakte, en waarom Ryan me zo raar aankeek.
Toen herinnerde ik me de weddenschap.
Ik haalde mijn schouders op. 'Uhm... Ryan, jij hebt al gepraat, hoor!'
Ryan vloekte binnensmonds en Chloë pakte met een grijns mijn hand vast. 'Geweldig,'prevelde ze in mijn oor, toen ik mijn arm om haar heen sloeg en we achter Ryan de trap opliepen.
Reageer (5)
VERDER!!
1 decennium geledenGeweldig geschreven, Ryan kan ook geen minuut zwijgen.
1 decennium geleden;o verder.
1 decennium geledenGeweldig!
1 decennium geledenSnel verder!!
geweldig!! x
1 decennium geleden