Two

"ueh. jullie weten wat je moet doen?" zegt de directeur." ja meneer" zegen wij in koor. "aah en nog iets. er komt een nieuwe leerling." zegt meneer. hij gaat de deur uit en wij pakken een blad papier. "Rebecca pleas." zeg ik. "oke oke. zal het wel doen." zegt ze. ze legt de drie papieren op elkaar. ze legt haar rechter hand er op en haar ogen gaan dicht. haar hand beeft. de papieren worden met inkt beschreven. we stappen het lokaal uit. een leerkracht bekeek ons en Rebecca deed haar ogen dicht en wijste naar de leerkracht. het leek of hij werd weg gehaald. maar daar sta ik al niet meer bij stil. in de klas is de les al bezig. de leeraar bekijkt ons vies. het is een stagere. "waar zijn jullie geweest?" vraagt hij." bij de directeur" zegt Rebecca." hup op jullie plaatsen." zei hij. ik ga naar mijn plaats." meneer er zit iemand op mijn plaats." zei ik op een heel lief stemetje. wie is dat? "ga weg jong zoek uw eigen plaats." zeg ik. de jonge bekijkt mij vies. Rebecca hoor ik een kreet uit slaan tot vanvoor." wat is er met haar nu weer?" vraagt de leraar. " ik hoor in mijn hoofd iets. help aah da doe pijn! ik kijk naar Silke en knik. haar ogen gaan dicht. de lichten beginnen te flikkeren en ze krijgt hoofdpijn. ik kijk in de spiegel van de klas n zie op de plaats van de jongen een skelet. ik neem de jongen met zijn arm en sleur hem mee naar buiten." wat doe je met ze?!" vraag ik luid op tegen hem. hij kijkt net zo vies als de leerkracht naar mij keek. ik kijk recht in zijn ogen. er komt een vlam door mij heen. ik val bewusteloos op de grond." Leroy, Leroy word eens wakker." hoor ik iemand zeggen tegen mij. mij ogen gaan in een keer wagenwijd open. ik zie alles maar dan stil gezet. alles is iets of wat witter dan anders. mijn blik word afgelijd naar de klas. Rebecca en Silke zie ik kreunen. ik neem hun stoel vast en draag hun naar het ziekenbedje. ik leg ze in de bedden. Rebecca raak ik aan en zij begint te schreeuwen." sst, sst. stil maar. waar heb je pijn?" vroeg ik. "mijn buik en mijn hoofd." zegt ze kreunend. "wacht," zeg ik." ik ga die jongen halen." ik spurt naar die jongen. ik raak hem aan en hij pakte zijn jas." ik kom al ik kom al." hoor ik hem zeggen. "weet je dan wat je moet doen?" vroeg ik." let op." zei hij. hij loopt naar de ziekenbedden. hij legt zijn hand op Rebeccas hoofd en buik." dit gaat een beetje vies zijn. maar je moet de waarheid onder ogen zien." zei hij. hij werd een skelet. zijn hoofd staat in de fik. Rebecca ziet hem en begint te gillen. haar ogen worden een seconde rood. ze voelt aan haar buik en aan haar hoofd." geen pijn." zegt ze. ze kijkt een beetje droevig nog. haar blik valt op Silke." Leroy kom hier." zegt de jongen." hoe ken je mijn naam?" vraag ik."wil je haar helpen of wil je een antwoord?" "eerst haar helpen. daarna een antwoord." ik raak Silke aan. Silke begint ook te gillen. de jongen doet net het zelfde. "ze is ook genezen. Alleen jij nog. anders ga je dat ook mee maken." zei hij. hij zei dat ik moest gaan liggen. ik ga liggen op Rebeccas plaats. ik voel zijn botten op mijn buik en op mijn hoofd. hij kijkt recht in mijn ogen. even zag ik een beeld van een demoon. hij doet zijn handen van mij af." ook verbonden met hem?" vraagd hij." met wie?" vroeg ik." laat maar." zei hij. stil aan begon iedereen terug te bewegen.