43 - Gale

''Ja, ik wil dolgraag conservatorium of art school gaan doen." Geeft Liam toe. "daarom wilde ik hier eerst ook niet naartoe.”
Wat te begrijpen is, dit is nogal iets anders dan conservatorium of art school. Net zoals bij Gale had het leven andere plannen.
“En jij? Wat zijn jouw passies, je hobbies? What makes you tick?" Vraagt hij hem dan met een glimlach.
Het doet Gale veel deugd om te zien dat Liam zich comfortabel lijkt te voelen. Hij weet namelijk hoeveel het Liam kost om de dagen door te moeten komen, zonder dat hij zijn ijskrachten onder controle heeft.
''Wel, voordat ik hier terecht kwam studeerde ik aan de politieacademie. Ik heb nooit goed tegen onrecht gekund en ik wil graag iets doen voor anderen. En ik sport graag, het is een uitlaatklep. Vooral vechtsporten.'' Vertelt Gale hem.
Verder heeft hij geen bepaald talent zoals Liam heeft, maar dat is oké.

"Gale? Yo Blaze, waar zit je? We zagen je deze kant op gaan.''
Oh shit, zijn vrienden zijn naar hem op zoek.
"Wat heeft Blaze hier nou te zoeken?" Hoort hij een andere step. "weet je zeker dat hij hierheen liep?"
"Ik weet toch wat ik zag? Hij is vast achter die nieuwe aangelopen. Oftewel staan ze te zoenen en nemen we ze allebei te grazen oftewel is hij hem een pak rammel aan het geven en zal ik met alle plezier meedoen."
Gale bloost een beetje door hun eerste aanname. Dan ziet hij de paniek in Liam's ogen en hoort hij het kraken van het ijs.
"Oh god. Oh god."
''Liam, kalmeer'' fluistert Gale, wat natuurlijk niet niet werkt.
De deurklink rammelt dan en het maakt Liam's stress alleen maar erger. Het ijs reikt zelfs al zijn schouder! Dit is niet goed, straks komt het ijs bij zijn hart!
Gale probeert het ijs te smelten, maar het is lastig dat hij zichzelf bevriest, hij wil hem geen brandwonden op bezorgen.
''Liam, rustig. Ze kunnen hier niet komen''
Het ijs gaat verder en komt nu gevaarlijk dichtbij. In een split second buigt Gale zich naar de jongen toe en drukt hij zijn lippen op de zijne.