Chapter 9 [Year 6]

Ik lig in de tuin, een boek te liggen. Binnenkort gaat school weer beginnen. Wat ben ik blij dat ik al mijn S.L.I.J.M.B.A.L-en heb gehaald. Voor Voorspellend Rekenen had ik een Boven Verwachting, maar ik had slecht geslapen. 'Espen!' Ik kijk op van mijn boek. Moeder staat in de deuropening. 'Ga je je zo klaarmaken? Vanavond is dat feestje bij Malfidus.' Ik zucht en sta op. Lucius en ik zijn uit elkaar. Soort van. Denk ik in ieder geval. Hij was zo kortaf en afstandelijk de laatste paar weken. 'Wat is er aan de hand?' vraagt moeder. Ik kijk haar aan. 'Wat bedoel je?' vraag ik haar. 'Nou, tussen jullie twee. School begint over minder dan 3 weken, en Lucius is niet een keer hier geweest. En jij bent niet een keer naar hun geweest. Is de liefde over?' Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee. Hij was de laatste tijd zo kortaf. We hebben elkaar niet eens fatsoenlijk gedag gezegd.' Moeder slaat haar armen over elkaar. 'Aha. En heb je het hem wel gevraagd?' Ik knik. 'En wat zei hij?' vraagt ze. 'Dat hij moe is. Dat hij gestrest is voor de tentamens. Dat ze thuis veel druk op hem uitoefenen. Dat het zwaar is om klassenoudste te zijn.' Ik sla mijn armen over elkaar. 'Maar het klinkt allemaal als excuses. Ik ben ook klassenoudste. Ja, het is een grote verantwoordelijkheid. Maar niet iets dat onmogelijk is. En hij volgt niet eens evenveel vakken als dat ik doe. Hij heeft best wel een pretpakket qua vakken. Toverdranken al helemaal. Slakhoorn loopt met hem weg.' 'Professor Slakhoorn,' corrigeert moeder me. 'Dat klinkt inderdaad een beetje vreemd. Misschien is er iets thuis aan de hand, dat hij je niet durft te vertellen. Ik weet...' Ze pauzeert even. Ik zie hier denken. 'Ik weet dat ze bij huize Malfidus een beetje... Specifiek zijn over bepaalde zaken. Over hoe bepaalde dingen gedaan moeten worden. Wat wel en niet kan. Met wie je wel en niet om kan gaan.' Ik haal mijn schouders op. 'Maar ik ben een volbloed! Ik weet dat ze niet willen dat hij met een Dreuzel trouwt. En het liefste ook niet met een halfbloed. Maar ik snap het niet. Mevrouw Malfidus is altijd aardig tegen me geweest. Meneer Malfidus is goede vrienden met vader. Wat is er dan mis met mij?' Moeder omhelst me. 'He, dat moet je niet denken. Er is niks mis met je. Jij bent perfect zoals je bent. Wat ik probeer te zeggen, is dat in hun ogen, er een hiërarchie is binnen de volbloed families. De familie Zwarts staat bijvoorbeeld vrij hoog aangeschreven, omdat ze naar eigen zeggen zich nog nooit met een halfbloed hebben gemengd. En dat geeft in bepaalde kringen toch een bepaald aanzien.' Ik kijk naar de grond. 'Maar als dat het probleem is, waarom is hij dan niet eerlijk?' Moeder zucht. 'Als dat het geval is, dan denk ik dat het niet iets is wat vanuit hem komt. Het zal van zijn ouders komen. En hij zal wel niet weten hoe hij je dat moet zeggen. Maar vanavond kun je hem zien.'
Het is druk op het feest. Typisch. Zo te zien is er op geld niet gelet. Er is een band, een luxueus banket. Er lopen meerdere huiselfen rond met hapjes en drankjes. Ik sta naast Felix en mijn ouders. Ik denk niet dat ik me ooit zo ongemakkelijk heb gevoeld. 'Sirius! Gedraag je nou eens!' Ik draai me om. Ik zie een jongen met zijn moeder. Het is Sirius Zwarts en zijn moeder. Ik ken hem van school. Hij gaat nu naar zijn tweede jaar, samen met James Potter. Geen slechte jongens, maar wat kunnen ze kattenkwaad uithalen. Altijd proberen ze wel wat. Het is soms om gek van te worden. Hoe vaak dat ik ze al uit de Astronomietoren heb moeten jagen, omdat ze weer met magisch vuurwerk aan het spelen waren. 'Ja moeder,' zegt hij geërgerd. Ik moet zachtjes grinniken. Hij heeft me gezien, en glimlacht een beetje ongemakkelijk naar me. Ik glimlach terug. Hij loopt naar me toe. 'Hoi,' zegt hij. 'Hoi Sirius,' groet ik terug. 'Geen zorgen, hier ben ik geen klassenoudste. Hier hoef je alleen bang te zijn voor je moeder.' Hij moet lachen. 'Ja! Hier hebben jullie geen macht!' Ik knik. Ik zie een klein jongetje bij zijn moeder staan. 'Is dat je broertje?' vraag ik hem. Sirius kijkt achter zich. 'Oh ja. Dat is Regulus. Hij is twee jaar jonger.' Opeens zie ik Lucius staan, naast zijn ouders. 'Ik vind het knap dat je hier bent,' zegt Sirius. Verbaasd kijk ik hem aan. 'Waarom zou ik niet hier zijn?' Hij haalt zijn schouders op. 'Nou ja, aangezien hij verloofd is met mijn nicht.' Sorry? 'Oh?' antwoord ik. 'Ja, tante Druella was door het dolle heen dat hij en Narcissa gaan trouwen. Mijn moeder is er zelfs jaloers op, omdat wij nooit met een Malfidus gaan trouwen.' Ik weet niet wat ik hoor. Nu snap ik het. Daarom was hij zo afstandelijk. Ik word woedend. Die vieze leugenaar! 'Oh, ik moet terug naar mijn moeder. Ik zie je nog wel.' Ik antwoord niet. Dit is onacceptabel. Ik loop naar Lucius toe. Hij heeft me nog niet gezien. 'Hallo!' zeg ik tegen hem. Hij lijkt te schrikken. 'Espen! Wat doe jij hier?' Ik sla mijn armen over elkaar heen en kijk hem boos aan. 'Jij lijkt wel erg verbaasd om je vriendin hier te zien. Oh wacht, blijkbaar ben ik dat niet meer!' Hij kijkt nerveus rond. 'Kunnen we het er niet hier over hebben?' Ik zie dat zijn ouders ons in de smiezen hebben. 'Waarom niet?' bijt ik hem toe. 'Was mijn familie soms niet goed genoeg voor jullie? Was ik soms niet puur genoeg?!' Ik zie dat zijn ouders naar ons toe lopen. 'Alles in orde?' vraagt zijn vader ons. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat moeder ons heeft gezien. 'Is dat hoe jullie dingen doen? Achter andermans rug om?' vraag ik hem. 'Want de laatste keer dat ik uw zoon zag, was ik nog zijn vriendin. Maar blijkbaar stond dat niet in jullie agenda!' 'Espen, alsjeblieft niet hier,' smeekt Lucius. Maar hij heeft pech. Dit accepteer ik niet. En de hele wereld mag het weten. De hele wereld mag weten dat Lucius Malfidus een zwakkeling is. 'Ze past er wel beter bij. Ze is net zo mooi blond als dat jullie allemaal zijn. Waarom ga je niet naar je verloofde toe? Ze staat waarschijnlijk te popelen om blonde, domme baby's voor je te baren!' Ik sla hem in zijn gezicht. 'Ik zeg je dit een keer, Malfidus!' Ik hem strak aan. 'Als we dadelijk terug op school zijn, en jij wilt je zesde jaar overleven, blijf dan ver uit mijn buurt!' Ik draai me om en storm weg. Ik pak een glas rode wijn van een dienblad af. 'Sorry, dat is voor volwassenen,' piept de huiself. 'Geen zorgen, het is niet voor mij,' antwoord ik. Ik loop op Narcissa af. Zo te zien heeft ze alles gevolgd. In mijn ooghoek zie ik vader op me aflopen. Ik versnel, en giet het hele glas wijn over Narcissa's lichtroze jurk heen. De muziek verstomd en iedereen kijkt. 'Veel geluk met je toekomstige, waardeloze echtgenoot,' bijt ik haar toe.