34- Liam

Liam voelt Gales blik over zich heen glijden voor de jongen hem in de ogen kijkt.
‘Hey Liam, lekker. Sporten kan goed stoom afblazen’ zegt de andere jongeman dan.
Liam glimlacht en knikt.
"Daar heb je zeker gelijk in."

‘Wat voor sport doe je precies?’ Vraagt Gale uit beleefde interesse, en Liam voelt hoe zijn anxiety omhoog borrelt.

‘Je hoeft het niet te zeggen, natuurlijk. Ik wil je niet ophouden of zo’ verzekert Gale hem snel.
"Nou, het is niet dat ik dringend er van door moet. Meer dat ik vrees dat je het belachelijk zult vinden." Zegt Liam zacht en onzeker, terwijl hij met het lintje van zijn tas speelt.

Even is het stil.
"Je vrienden zouden me er op af rekenen, en ze mogen me nu al niet."

Een stille smeekbede om geruststelling dat Gale hem er niet op zou afrekenen. Dat Liam hem kon vertrouwen.

"Misschien heb je al wel een idee van wat het is." Zei hij toen zacht. Want Gale leek een talent te hebben voor dit soort zaken.

Een begeleider kwam voorbij met een nieuwe verschijning. Een meisje , rood haar tot haar knieën. Een slang kronkelde om haar nek, en de begeleider leek duidelijk niet op zijn gemak.

Het maakte dat er even een stilte viel, en Liam wachtte af wat Gale zou zeggen.