De jongen met de bijzondere ogen deel 7

Langzaam wordt het lichter in mijn hoofd, ik kan zelfs weer met mijn ogen knipperen en mijn lichaam bewegen. Mae wordt wakker, ze weet dat ze wakker is ook al ziet ze alleen maar witte vlekken. Voorzichtig tast ze met haar vingers langs het bed waar ze op ligt. Ze voelt een warm lichaam naast zich, eerst schrikt ze, maar het voelt vertrouwd alsof diegene haar beschermen zal tegen de wereld. Ze verstrengeld haar vingers met de vingers van Felix

Dan hoort ze de deur open gaan en laat ze snel zijn hand los. Ze hoort dat de stemmen met elkaar aan het praten zijn, ze krijgt een vreemd gevoel, alsof het gesprek over haar gaat.

De moeder van Felix heeft net te horen gekregen dat haar zoon mee naar huis mag, ook heeft ze overlegt met de arts of het mogelijk is om voor het meisje te zorgen, omdat ze geen familie heeft om voor haar te zorgen met deze toestand.

Felix hoort de stem van zijn moeder zeggen dat hij mee naar huis mag. "Mama zegt Felix zacht". Zijn moeder kijkt met een glimlach naar haar zoon, "ja lieverd ik ben hier, we gaan naar huis, samen met nog iemand, die de zorg net zo erg nodig heeft als jou".