Let's talk right! Tell me everthing!

Een paar minuten later.
Edward had nog niets tegen mij gezegd. Wow, ze ziet er mooi uit hoor ik na een tijd!* Dank je zei mij met een lieve lach op mijn gezicht. Hij schrok hij was vast vergeten dat ik zijn gedachte ook kon lezen en ik lachte zacht en deed onschuldig.
Oké, zei ik langzaam en kijk bleef strak voor zich uit kijken, Vertel nou nog niet over dat Vampier gedoe! Nou zei hij, je mag het ten eerste aan niemand maar dan ook niemand vertellen, ten tweede je hoeft niet meer te eten/ drinken of slapen, *behalve bloed hoorde ik hem nu denken.
Je moet voorzichtig mijn bij mensen wat als je heel erg ‘dorst hebt’, ik hoorde gewoon de tussenhaakje terwijl hij het zei. Uhmm nou ja je kunt heel snel rennen, nou ja alles heel snel.
Uhmm, maar ik onderbreekt hem: maar waarom heb je me dan zo gemaakt, ik was echt wel uit die coma gekomen hoor zei een beetje beledigd. Nou, dat weet ik zou net nog niet zei hij nu langzaam en voorzichtig. Ik keek hem verbaast aan. Hoezo, zei ik snel, Weet je nog dat ik de dokter had horen.
Jaja, dat ik er misschien niet uit zou komen zei ik snel. Ja, nou Uhmm, ik voelde je hartslag en hoe je bloed stroomde en ik wist het wel zeker. En hoezo dan die zoen, nu de echte rede zei ik met een bloos op mijn gezicht. Nou, volgens mij weet je dat al zei hij nog steeds strak voor uit kijkend, je hebt het valt al gelezen in mijn hoofd. Ja, maar ik wil het van jou horen! Hij zuchtte omdat ik je niet kwijt wil, ik denk dat ik je leuk vind zei hij nu langzaam, Wow wat was moeilijk* hoezo was dat zo moeilijk om te zeggen zei ik meteen nadat ik het gehoord had. Nou het is al een tijdje geleden dat ik iemand leuk heb gevonden zei hij langzaam en nog steeds met zijn ogen op de weg.
Hoe oud ben je dan zei ik voorzichtig, ik had werkelijk geen idee.
98 jaar * dacht hij, ik schrok wow das wel oud zei ik langzaam en we moesten allebei een beetje lachen. Maar goed dat ik hier heen ben gegaan dacht ik, nu ben ik weer een beetje beter op de hoogte.