This cann't be Reality!!! right?

Toen ik me had omgedraaid zag ik Edward staan, die ene jongen waar ik een rol in had in die film.
Ik keek nog een keek om en zag iedereen stil staan behalve wij tweeën.
Ik keek hem nu verbaast aan en hij zag het blijkbaar.
Uhmm ja, hoe kan ik dit het vest uitleggen zei hij langzaam, ik hem nog steeds heel verbaast aankijkend.
Je bent nu ja nou Uhmm vampier zei hij langzaam, ik wist nou niet of ik heel hard moest gaan lachen of hem nu nog verbaasder aan kijken.
Ik besloot maar zacht te lachen, Ze geloof me niet hoorde ik.
Nee, natuurlijk niet, wanneer is dat dan gebeurt, zei ik nu een beetje spottend.
Hij keek me verbaast aan en zei o je bent een kracht.
Nu draaide ik me om en loopt weg zonder hem nog aan te kijken.
Iedereen stond nog steeds stil, ik liep naar Larissa en Vera en kon het gewoon niet laten.
Ik pakte Larissa’s telefoon die ze in haar hand had en keek op de display.
Ik herkende het nummer van Jackson en ik schoot in de lag.
Vera zat op de stoel en keek naar Dylan. Aw, wat zag dat er schattig uit zeg.
Ik liep nu naar Renske en zag haar ook op de grond liggen.
Ik liep er langs en zocht nu Bernice, ik kon haar niet vinden, waarschijnlijk weer bij een van die dokter en ik schoot bij het idee al in de lach.
Ik liep nu naar de hoofdcomputer en zorgde er voor dat ik al eerder het ziekenhuis uit mocht.
Dat was makkelijker dan het leek, maar alles stond nog steeds stil ik liep naar mijn kamer, maar Edward stond nu voor het raam en keek naar buiten.
Oké, begon ik langzaam, Maar hoe kan ik nu vampier zijn en sinds wanneer.
Nou, begon hij langzaam en draaide zich om, weet je nog dat je in coma lag, ik hoorde dat je er niet zo makkelijk uit zal komen als ze dachten, ze wisten eigenlijk helemaal niet op je het wel zou halen.
Ik keek hem aan, En toen nou ja, ik weet niet of je het gevoeld had naar ik heb je toen gebeten.
Ik dacht na en ik wist het weer, maar toen ben ik ook gewoon op mijn lippen gezoend zei ik langzaam en ik zag Edward naar de grond kijken.
Was jij dat dan ook vroeg ik langzaam, Uhmm ja zei hij langzaam.
Moest dat om mij vampier te maken vroeg ik, Nee zei hij nu met een lach.
Maar ik hoopte gewoon dat je het zal halen.
En ben jij ook vampier dan? Zei ik, ja tuurlijk anders kan ik jou er geen maken He zei hij een beetje lachend. Ik hou nu ook de tijd stil, maar ik ga hem zo wel weer aan zetten hoor zei hij toen ik om mij heen keek. Ik zorg er voor dat je het gewoon kan, Vampier zijn.
En weg was hij en de tijd liep weer.