6-Liam

De jongen stopt de aanval op de dame, en nu krijgt Liam zijn kracht ook te zien. Hij is dus een beheerser van het vuur. Ook leert Liam de naam van de jongen: Gale.
“We zijn allemaal freaks hier,” zegt Gale.“ik help je hier doorheen. Probeer me te vertrouwen”

Dat hij niet boos word op Liam om het woord freaks zegt al veel, en dat hij hem wilt helpen doet wel iets met Liam. Het is altijd zijn geheim geweest dat hij meer voor mannen dan voor vrouwen voelde.

Gale kijkt Liam met een zachte blik als die begint te huilen.
“Het is oké, Liam. Je doet het hartstikke goed”zegt hij, en Liam verstopt zijn hoofd in Gales schouder zodat die hem niet ziet huilen. Zijn huilgezicht is vreselijk lelijk.
"Het lijkt alsof je het onder controle hebt hier, Gale." Zegt de vrouw, die terug in de deuropening staat."breng jij hem mee naar het avondeten?"

Oh nee, Liam heeft echt geen zin om in een grote groep te zijn nu. Hij voelt zich uitgeput, en wilt niets liever dan slapen. Hij snuft nog wat na, en kan het nog niet opbrengen om terug recht te komen.

Voetstappen kondigen niet veel later het vertrek van de dame aan en Liam kijkt op.
"Het spijt me, ik wil je niet tot last zijn." Zegt hij zacht en een beetje ongemakkelijk. "ik ga wel gewoon even wat slapen, dan heb jij je handen vrij."

Hij weet zichzelf recht te krijgen, maar staat maar wankel op zijn benen. Hij grijpt de bureau vast voor steun en weet uiteindelijk naar het stapelbed aan de andere kant van de kamer te komen, hij voelt Gale zijn blik op hem rusten.

De lakens zijn nog nat en koud van het ijs , dat nu langzaam aan het verdwijnen is, maar Liam kruipt er toch onder. Zijn rug naar de knappe jongen met die bijzondere krachten en vlammen in zijn ogen.

hij had zichzelf maar weer eens voor gek gezet.