5 - Gale

Gale heeft erg te doen met de ice-jongen. Hij weet precies wat hij allemaal voelt en hoe heftig dat allemaal is. Het brengt Gale zelf ook even terug naar het moment waarop hij zelf opgenomen werd in het instituut.
“Kan niet." Brengt de jongen moedeloos uit. "Het ijs... Het blijft komen... Weet niet hoe ik het moet stoppen."
Die wanhopige woorden brengen Gale terug naar toen hij het huis van zijn familie in brand had gezet. De angst, de wanhoop en de paniek. Hij weer precies waar de jongen doorheen gaat.
Gale moet steeds meer moeite doen om het ijs om hen heen te blijven smelten, ook probeert hij de jongen warm te houden met zijn andere hand. Het vraagt veel van Gale’s controle over het vuur en over de warmte.
“Ik weet het. Je emoties versterken je krachten doordat je er nog geen controle over hebt. Maar je gaat hulp krijgen. Wanneer je kalmeert, zullen je krachten dat ook doen” probeert Gale tot de doodsbange jongeman door te dringen. Een moeilijke opgave, weet Gale uit eigen ervaring maar al te goed.

"Liam, je bent in goede handen."
Een van de vrouwelijke coaches komt binnen in de hoop hem te kalmeren. Blijkbaar heet de jongen Liam en eigenlijk vindt Gale die naam wel bij hem passen.
"Blijf daar, ik kan het niet beheersen."Waarschuwt hij haar, een hand uitgestoken. Sneeuwvlokjes dwarrelen in een stroom richting de dame.
"Nee, nee, nee." Hij trekt zijn handen terug en slikt hevig en raakt nog erger in paniek. Gale stuurt een kleine vuurbal op de stroom sneeuwvlokjes af, die uiteindelijk als een plas water op de grond vallen. Zijn vuur wordt dan weer gedoofd door het water. De vrouw is ongedeerd.

De jongen - Liam kijkt hem hulpeloos aan.
"Help me." Smeekt hij."ik wil geen freak zijn."
Het raakt Gale op onverklaarbare reden. Alsof iemand een dolk door zijn hart steek. Normaal gesproken bekommerd Gale zich niet zo snel om vreemden.
“We zijn allemaal freaks hier,” zegt Gale, in de hoop dat hij erachter komt dat hij niet alleen is.
“ik help je hier doorheen. Probeer me te vertrouwen” Hij kijkt Liam met een zachte blik aan. Even later lijkt hij terug te kalmeren. Gale merkt het aan de ademhaling en aan de ogen van de jongen - die overigens prachtig zijn-.
Dan begint hij uit ontlading te huilen en dan moet Gale op de binnenkant van zijn wang bijten. Hij kan niet tegen huilende mannen, dat is zijn grote zwak.
“Het is oké, Liam. Je doet het hartstikke goed” zegt Gale, proberend hem te troosten.