12~Going home with them

In no time staat het hele café vol met mensen die komen schuilen. Om niet afgeleid te worden kijk ik maar naar voren. Kiro ligt op het tafelblad en zucht diep. Ik grinnik en leg mijn hand op zijn hoofd. "Is de choco uitgewerkt?" Kiro knikt zielig en iedereen schiet in de lach. "Ach, arme jij." Kiro kreunt nogmaals en iedereen schiet in de lach. Strify kijkt langs me heen naar buiten. "We gaan met dit weer zeker niet veel doen..?" Ik kijk hem aan. "Ik vind het niet erg om nat te worden hoor, maar het is ook best koud.." Bij de gedachte dat ik, als ik niet wat met hun kon doen, weer snel naar huis moest begon ik wat te trillen. Gelukkig gaf Yu een antwoord dat ik wel fijn vond. "We kunnen toch gewoon de taxi nemen naar ons appartement, dan zitten we warm en droog." Hij kijkt mij aan en het duurt even tot ik besef dat hij een reactie van mij wil. "Ik.. ehm.. Ik kan wel, denk ik. Mijn ouders verwachten me toch nog niet thuis..." De jongens knikken allemaal tevreden en ik drink het glas water leeg dat de ober voor me neer had gezet. De jongens drinken ook hun drinken op en een meisje rekent af. Ik kan zien dat Strify haar leuk vind want hij geeft haar steeds verleidelijke blikken. Zachtjes grinnikend kijk ik naar Yu. Die had het blijkbaar ook opgemerkt want ook hij begint te grinniken. Als Strify het geld en zijn telefoon nummer heeft gegeven staan we op en trekt Romeo Strify mee. Het meisje had wat verrukt staan kijken en zodra we buiten in de regen staan klap ik dubbel van het lachen. "Hoezo subtiel?!" Strify lacht ook. Daar ben ik blij om, ik heb hem in ieder geval niet beledigt. "Doe jij dat dan nooit? Je telefoon nummer geven aan een jongen die je leuk vind?" vraagt hij me. Ik haal mijn schouders op. "Ik ken niet zoveel mensen en zeker geen leuke jongens...." "Zijn wij niet leuk dan?" vraagt Kiro me verontwaardigt. "Tuurlijk wel. Nou, dan heb ik er 5 die ik mag. En verder thuis nog Ismael, maar dat is meer een broer dan een vriend, en Yami, maar die is ook meer een broer dan een vriend...." Ik kijk een beetje beschaamt naar de grond. "Kom je niet vaak buiten, ofzo..?" mompelt Shin naar me. Ik knik beschaamt en ik ben blij als er twee taxi's komen. Mijn lichaam is stijf geworden van de regen. Ik wacht tot iedereen is ingestapt en uiteindelijk ga ik op het laatste plekje naast Yu zitten. Er word de chauffeur vertelt waar hij naar toe moet. Kiro zit wat met Yu te praten en ik kijk zwijgend voor me uit. Opeens zie ik wat langs schieten. Ik kijk verbaast om en na even gekeken te hebben besef ik dat het Ismael is. Waarom volgt hij me nou weer? Na een tijdje is hij verdwenen dat was vreemd. Ik kan er niet veel langer meer over nadenken, want de auto stopt en we stappen uit.